Ebeveynleri Kaybetmek Hayatı Değiştirir

Hayatın gerçeği olsa da kimse anne babasını kaybetmeye hazır değildir. Kendimize gelmek için gereken zamanı ayırmalıyız. 

Çocuklar anne babalarından daha uzun yaşar. Bu bir gerçektir. Ancak sadece bu doğal olduğu için size her şeyi veren ebeveynleri kaybetmek kadar hassas bir durumu kabul etmek bu kadar kolay olmayacaktır.

Anlamlı, sıcak ve zengin aile bağlarımız olduğu zaman, ebeveynlerinizi kaybetmenin verdiği yokluk başa çıkmanın zor olduğu bir acıya yol açar. Ebeveynlerinizi kaybetmek hiç iyileşmeyecek bir boşluk yaratır. Ancak, kalbimizdeki bu boşlukla yaşamayı öğrenebiliriz ve kalbimizde sonsuza kadar tutacağımız anılar, fotoğraflar ve ruhsal miraslarıyla acımızı hafifletebiliriz.

Sizleri bu konuya eğilmeye ve anne babanızın ölümü karşısında yaşayabileceğiniz zorluklar için stratejiler geliştirmeye davet ediyoruz. 

Ebeveynleri kaybetmek hazırlanabileceğiniz bir deneyim değildir

Bu kaybın acısı o ebeveynle olan yakınlığımızla eş değer olacak. Apayrı bir yerde yaşıyor olmaları ve bizim kendi ailemizi kurmuş olmamız bu durumda bir fark yaratmayacak.

Bir aile bireyi ile kurulan sevgi bağı zaman ve mesafe tanımaz. İçimizde hala öğüde, babamızın sevgi dolu sarılmasına veya annemizin bizi cesaretlendiren güven dolu bakışına ihtiyaç duyan kişileriz. Bizler sosyal ve duygusal canlılarız, ailelerimizle geliştirdiğimiz bağ o kadar içtendir ki, bu kayıp gerçekleşince içimiz darmadağın olur.

Gelin, beraber bu konuyu daha yakından inceleyelim.

Herkes acıyı farklı deneyimler

Acı, sevdiğimiz birinin ölümünü kabullenme sürecinde yaşayacağımız kişisel bir süreçtir. Bu yas süreci aşağıdaki adımlarla gerçekleşir:

• İnkar
• Kızgınlık
• Pazarlık
• Duygusal acının ifadesi
• Kabul

Bunlar çok genel adımlardır ve çoğunlukla bu süreç 1 ila 3 ay arasında gerçekleşir. Herkes kayıplarıyla farklı biçimde başa çıkar. Söylemek istediğimiz şu, eğer aile üyelerinizden biri hiç etkilenmemiş görünüyorsa ya da aşırı davranıyorsa alınmayın. Acı herkeste başka yollarla aktarılır ve herkes aynı şekilde başa çıkamaz.

Bu size en fazla huzur sağlayacak kendi “kanalınızı” bulabilmenizle ilgilidir. Size yakın olan insanlarla konuşun, yalnız başınıza zaman geçirin, fotoğraflara bakın ve ihtiyacınız olduğu kadar ağlayın. Acınız her geçen gün daha da azalacak. Buna inanmayabilirsiniz, ama yine ilerlemeye devam edeceksiniz.

Ebeveynleri kaybetmek ile nasıl başa çıkabilirsiniz?

Anne babanızı kaybetmiş olmanız için bir çok neden olabilir. Uzun süren hastalık, kaza, beklenmeyen bir kalp krizi…

• Sevilen birini kaybetmenin verdiği en büyük üzüntülerden biri güle güle diyememiş olmak, onlara onları ne kadar sevdiğinizi söyleyememiş olmaktır.
• Bazen insanlar sevdikleri kişiyi bir kavga veya yanlış anlaşılmadan sonra kaybeder. Bu kaybı kabul etmeyi zorlaştırır.
• Durumu değiştirmek için zamanı geri alamayız. Ancak yapabileceğimiz şey kendi düşünce ve duygularımızı şuna odaklamaktır: bir anne ve bir baba çocuklarının onları ne kadar çok sevdiğini bilir. Kızgınlık duymazlar.

Onların anısını onurlandırmak için yeniden gülümsemek gerek

Ebeveynlerimizi kaybetmek iyileşmesi imkansız bir yara açar. Ancak yine de aşağıdaki adımları izleyerek onlarsız yaşamayı öğrenebilir ve tekrar mutlu olmayı başarabiliriz:

• Anne babalarımız hayatımızı üzüntüyle dolu geçirmemizi istemezler. Bu size zor gelebilir, ama onları onurlandırmak için yeniden mutlu olmalı ve gülümsemelisiniz. 
• Aklınızı size güç ve destek veren olumlu, özel anlarla doldurun.
• Anne ve babanızla geçirdiğiniz en iyi anlar çocuklarınıza aktarabileceğiniz duygusal hediyelerdir. Bunlar sevgi ve şefkat mirasıdır ve onların kökleriyle bağlantılı iyi insanlar olarak büyümelerini sağlayacaktır.

Kaybına hazır olmadığımız özel insanlara eninde sonunda güle güle dememiz gerek. Bugün paylaştığımız sevgi, gelecekte hayata devam etmemizi sağlayan güç olacaktır. İçinde bulunduğunuz anda, dolu dolu yaşamayı öğrenin ve sevdiklerinizle beraberken bunun tadını çıkarın.