Karaciğeri Korumak İçin En İyi 6 Bitki
Karaciğeri korumak, vücudun işlevlerini yerine getirebilmesi için hayati önem taşımaktadır.
Karaciğer dakikada yaklaşık bir litre kan temizleyen ve toksinlerden arındıran bir filtredir. Vücudumuzdaki toksinler bu organ sayesinde atılır.
Karaciğer ayrıca hormonal etkinliklerde de görev alır ve mikropları, allerjenleri ve ilaçlardaki kimyasal maddeleri temizlemekten de sorumludur.
Bu yetmezmiş gibi safra kesesi ile birlikte karaciğer proteinlerin ve yağların sindiriminden ve besin maddelerinin uygun şekilde depolamasından sorumludur.
Dünya nüfusunun yaklaşık % 10’unun fibroz, siroz, kanser veya hepatit gibi karaciğer hastalıklarından muzdarip olduğu tahmin edilmektedir.
Bu hastalıklar hastaların yaşam kalitesini düşürebilir ve ciddi durumlarda ölümle sonuçlanabilir.
Neyse ki, bu hastalıklarla savaşmak ve karaciğeri korumak için tıbbi tedavilere ek olarak kullanabileceğiniz bazı bitkiler vardır.
Bu makalemizde, karaciğeri korumak için yararlanabileceğiniz en iyi 6 bitkiyi paylaşmak istiyoruz. Bunları düzenli olarak tüketmeniz önemlidir. Tabi, bu bitkileri kullanmadan önce mutlaka doktorunuza danışmalısınız.
Ayrıca bakınız: Yağlı Karaciğer Hastalığı İle Savaşan 5 Sağlıklı İçecek
Karaciğeri Korumak İçin Kullanılabilecek Bitkiler
1. Deve dikeni
Bir çok kültürde “karaciğerin koruyucusu” olarak bilinen deve dikeni karaciğer hastalığını önlemek ve tedavi etmek için en iyi yollar biridir.
Karaciğer ve safra kesesinin temizlenmesine yardımcı olduğu kanıtlanmıştır ve bu organların iyileşmesini sağlayan olan anti-inflamatuar özellikleri taşımaktadır.
Düzenli olarak alındığı zaman, atık maddeleri giderir ve serbest radikallere, alkole, mantarlara ve diğer zararlı elementlere karşı koruyucu bir bariyer oluşturur.
Ayrıca diyabet, yüksek kolesterol ve dolaşım sistemi hastalıklarına karşı koruma sağlar.
Bununla birlikte günde 250 mg’ı geçmemelisiniz. Deve dikenini çay olarak veya salatalarda tüketebilirsiniz.
2. Enginar
Bu acı bitki, karaciğer dokularını yenileyen, aynı zamanda sindirim ve temizleme işlemlerini geliştiren aktif içeriklere sahiptir.
Alerjilerle, kandaki pH dengesindeki değişimlerle savaşmakta kullanılır. Ayrıca enginar hepatit ve yüksek kolesterolü önler.
Özellikleri sayesinde safra kesesindeki safra üretimini düzenler ve taş oluşumunu önler.
Salatalarda, toniklerde ve smoothielerde tüketebilirsiniz.
3. Karahindiba kökü
Karahindiba kökü Kuzey Amerika ve bazı Avrupa ülkelerinde bulunan uzun ömürlü bir bitkidir.
Çoğu kişi bu bitkiyi yabani bir ot olarak görse de, ama kökleriyle vücudun detoks sürecini uyaran harika bir uygulamada kullanılabilir.
Karaciğer dokularındaki sıvı birikiminin yanı sıra iltihaplanmayı önlemeye yardımcı olur.
Safra üretimini arttırır ve sindirime yardımcı olmak için toksinlerin yok edilmesini sağlar.
Bu bitki önemli miktarda A, C ve D vitaminlerinin yanı sıra kalsiyum ve demir gibi mineraller içerir.
Kökünden çay yapıp günde iki defa içebilirsiniz.
4. Nane yaprağı
Nane safranın karaciğerden safra kesesine akışını düzenlemekte kullanılan bir şifalı bitkidir.
Yağların sindirimini destekleyen ve besin maddelerinin emilimini artıran eteri yağlar içerir.
İçeriğindeki vitamin ve mineraller zararlı maddelerin vücuttan atılmasını iyileştirir ve karaciğeri korur.
Çaylarda, gazlı içeceklerde ve smoothielerde kullanablirsiniz.
Ayrıca bakınız: Karaciğer Detoks Diyeti Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey
5. Zerdeçal
Aynı zamanda bir baharat olarak da sınıflandırılan zerdeçal kan akışında veya karaciğerde birikmiş toksinleri atmanın en iyi yoludur. Bu yüzden karaciğeri korumak için harika bir bitkidir.
Zerdeçalın aktif bileşeni olan kürkümin, karaciğerin düzgün işlemesini sağlayan anti-inflamatuar ve antioksidan etkilere sahiptir.
Bir antioksidan olarak, kan dolaşımının filtrelenmesi ile ilgilidir ve zararlı maddeleri ortadan kaldırmaya yardımcı olur.
Zerdeçal kan dolaşımı problemlerini gidermek için kullanılır. Ayrıca bakteriyal flora gelişimi için iyidir.
Düzenli olarak zerdeçal almak karaciğeri temizler ve anormal hücre gelişimini durdurur.
Zerdeçal bitkisini smoothie, çorba, salata ve daha bir çok tarifte kullanabilirsiniz.
6. Kırlangıç otu
Kırlangıç otu karaciğer ve safra kesesinin temizlenmesi için tamamlayıcı olarak kullanılan bir bitkidir. Zararlı moleküllerin ve toksinlerin birikimini önleyen aktif maddeler içerir.
Antik Yunan’da dolaşımı ve genel sağlığı iyileştirmek için kullanılmış olan bu bitki safra üretimini uyarır ve pankreastaki enzimlerin aktive olmasını destekler.
Bunu çay olarak tüketebilirsiniz, ancak günde 3 çay kaşığını (30gr) aşmamaya dikkat etmelisiniz.
Bu bitkileri kullanırken dengeli beslenmeyi ve düşük yağlı bir diyet uygulamayı ihmal etmeyin.
Bu önemli organı korumak için iyi alışkanlıklar edinmek şarttır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- al-Sereiti M. R, Abu-Amer K. M, Sen P. Pharmacology of rosemary (Rosmarinus officinalis Linn.) and its therapeutic potential. Indian Journal of Experimental Biology. Febrero 1999. 37 (2): 124-30.
- Fundación Española de la Nutrición. Alcahofa.
- García Pagán J. C, Calleja J. L, Bañares R. Enfermedades hepáticas. Jornada de actualización en Gastroenterología aplicada. Gastroenterología Patológica. 2006. 29 (Suppl 3):99-111.
- Herrera González, Alfredo, et al. “Hígado graso: Enfoque diagnóstico y terapéutico.” Revista Cubana de Medicina 46.1 (2007): 0-0.
- Martín-Domínguez, Verónica, et al. “Etiopatogenia, diagnóstico y tratamiento de la enfermedad del hígado graso no alcohólica.” Revista Española de Enfermedades Digestivas 105.7 (2013): 409-420.
- Trujillo, Karem Justhin Rodas. “Propiedades terapéuticas de la Curcuma longa relacionadas con la prevención y tratamiento de enfermedades crónicas.” In Crescendo Ciencias de la salud 3.2 (2016): 171-177.
- Vázquez Frías R, Reyes García J. G, et al. Silimarina, ácido alfa lipoico y seleniometionina en el tratamiento del hígado graso: revisión sistemática de la literatura. Anales Médicos. Enero-Marzo 2013. 58 (1): 37-46.
