Ötenazi Fikri ve Para-Olimpik Marieke Vervoort

Marieke Vervoort'a erken yaşta dejeneratif bir kas hastalığı teşhisi konduktan sonra doktorlar onun aktif kalmasını önerdi. Spor hayatında ilerlemek için bir neden bulmuştu. 2016'da Rio'da üç olimpik madalya kazandı.

Marieke Vervoort bir savaşçı. O, 2008 yılında ötenazi belgelerini hazırlayan 37 yaşında Belçikalı bir sporcu. Şimdi zamanı olmadığını açıkça belirtmesine rağmen, zaman geldiğinde ölümünün kendi şartlarına bağlı olmasını istiyor.

Hepimiz biliyoruz ki, hayatımızda karşımıza çıkan şeyleri kontrol altına alamayız. Hastalıklar, kazalar, beklenmedik olaylar… Bu zorlukların hepsi bize şekil verir ve bizi test eder.

Yaşamın bizim için neler sakladığını seçemeyiz, ancak bazen hayatımızı nasıl sona erdireceğimizi seçebiliriz.

Marieke Vervoort, ötenazi konusundaki tartışmaları bir kez daha başlattı ve para-olimpik oyunlarından sonra bu dünyaya veda etmek istediğini ifade eden yanlış söylentileri de düzeltti.Açıkçası, bu doğru değil. Onun zamanı gelmedi, ama bilge, mantıklı ve cesur sözleri ile tüm dünyayı etkiledi.

Ötenazi fikrini kabul etsek de etmesek de, hepimiz bir konuda anlaşabiliriz: bu harika kadın saygımızı ve mutlak hayranlığımızı hak ediyor.Bugün size onun hikayesini anlatmak istiyoruz.

Marieke Vervoort’un Son Yarışı

Marieke Vervoort hayatı son damlasına kadar deneyimlemek isteyen birinin yoğunluğu ile yaşıyor: her yeni gün, her görüntü, her ses, her taze havayı solumak isteyen biri gibi.

• Atletizm, arazi yatçılığı yarışmalarına katıldı ve hastalığı hareketlerini engellemeden önce triatlonlarda yarışıyordu. 2016 yılında Río oyunlarında kazandığı gümüş madalya başarılarından sadece bir tanesi.
• 2012’de Londra’daki para-olimpiyat oyunlarında yarıştı ve bir gümüş ve bir altın olmak üzere iki madalya kazandı.
• Kendi ülkesinde defalarca ödül kazandı. Ona göre, onu en mutlu eden ödül, gücünü, karakterini ve ne kadar özel bir örnek olduğunu anlatan Flamenko Spor Yazarları Derneğinden aldığı ödüldü.

Dejeneratif Bir Hastalık ve Ötenazi Fikri

Marieke, çok erken yaştan itibaren onu tekerlekli sandalyede bırakan dejeneratif bir kas hastalığından muzdarip. Asıl sorun onun iş göremezliği değil, her gün sürdüğü fiziksel acı.

• Marieke 20 yıldır her gün bu hastalıkla mücadele ediyor. Vücudunun her geçen yıl giderek daha az tepki verdiğini görüyor.
• Bazen bayılıyor, epileptik nöbetler geçiriyor, yoğun ağrı yaşıyor ve kısa süre sonra kör olacağını biliyor. Şu anda görüşünün yalnızca % 20’sine sahip. Birkaç ay içinde ya da birkaç yıl sonra, tamamen karanlıkta kalacak.
• Bu kronik hastalığı yüzünden kalıcı bir sakatlık ile cezalandırılıyor.

Ötenazi

Vervoort, çok erken yaşta başına neler geleceğini biliyordu. Tanı konduktan sonra, intiharı bile düşünmüş olduğunu itiraf etti. Ancak bir şey oldu.

• Doktorları ona nitelikli bir yaşam sürmek için en harika yolun aktif kalması olduğunu söyledi. Spor, savaşmak ve ayakta kalmayı ifade eder. O da, bu fikri aldı ve yaşama devam etmek için güçlü bir neden buldu.
• Marieke tekerlekli sandalyede basketbol oynamaya başladı ve daha sonra tüplü dalış yapmaya ve yüzmeye başladı. Birinciliği kazandığı ve tanınmasını sağlayan bir triatlona katıldığında tam anlamıyla kendini buldu.
• 2006’da dünya para-triatlon şampiyonu oldu, iki yıl üst üste bu ödülü kazandı.

2008’de ilerleyen hastalığından dolayı triatlona artık katılamaz hale geldi. Hayatı durdu. Buna rağmen, ülkesi ona ellerini uzattı ve hikayesini anlatmasını istedi, böylece televizyonda bir açıklama yaptı.

Marieke daha sonra Hayat Boyunca Spor başlıklı kitabını yayınladı. Aynı zamanda, bir başka önemli görevi de üstlendi: Ötenaziye ilişkin belgelerini hazırlamak.

Vücudu sevdiği sporları yapabilmesi için artık istediklerini yerine getirmiyordu ve birkaç yıl içinde bedeninin ve görüşünün sonsuza dek kapanacağını biliyordu.

Onun Ölüm Zamanı Daha Gelmedi, Ama Bir Gün Gelecek

Triatlonu bir kenara koyduktan sonra, arazi yatçılığı olarak bilinen bir sporu yapmaya başladı. Arazi yatçılığı, bir yelkenle rüzgardan güç alarak ilerletilen bir tür otomobil yarışıdır. Marieke, 2011’de arazi yatçılığında ikinci oldu.

Bundan sonra sahneye çok özel bir spor girdi: tekerlekli sandalye sporları. T-2 kategorisine girdikten sonra, Marieke tüm kıtalar arası rekorları eline aldı.

• 2012 Olimpiyat Oyunlarındaki başarısı onu hızlandırdı. Günlük olarak yaşadığı ve katlanmak zorunda olduğu acıya rağmen, yaşamak için çeşitli nedenlere sahip oldu.
• Acısı öylesine yoğun ki yalnızca 10 dakika gibi kısa sürelerde uyuyabiliyor.
• Epileptik atakları her gün daha yoğun hale geliyor. Zamanının yavaş yavaş geleceğini biliyor, ancak bu arada, hayattan keyif alabilmek için elinden geleni yapacağını söylüyor.

Tamamen kör kaldığında, ağrıdan ve felçten başka hiç bir şeyi olmadığında, yani artık vücudu kendisine ait olmadığında hayata elveda diyecek. Ötenazi bir teslimiyet değil, en cesur insanlar için bir dinlenmedir.

Marieke çoktan cenazesini planladı: Külleri İspanya’nın Kanarya Adalarındaki Lanzarote denizine atılacak.

Herkes tarafından gülümsemesi ile hatırlanmak istiyor. Huzur içinde dinlenirken artık acı çekmediği için o da herkesi bu şekilde görecek.