Dizartri: Nedenleri, Semptomları ve Tedavisi
Kekemelik gibi iletişim bozukluklarının pek çok farklı nedeni olabilir. Bu yazımızda, sesleri ifade etmek için kullanılan kasları etkileyen bir hastalığı ifade eden, büyük olasılıkla hiç duymadığınız bir terim olan dizartri hakkında konuşacağız.
Dizartri farklı nedenlere ve nasıl tanıyacağınızı bilmeniz için önemli olan bir semptomatolojiye sahiptir. Aslında, bu durum ne kadar erken teşhis edilirse, bu bozukluğu ele almanıza ve iyileştirmenize olanak tanıyan bir tedaviye de o kadar erken başlayabilirsiniz.
Dizartri Nedenleri
Dizartrinin nedenlerini açıklamak için “Dizartri” makalesini referans alacağız. Bu makale bu bozukluğun ortaya çıkmasına neden olabilecek farklı deneyimleri açıklar. Bunları şu şekilde sınıflandıracağız:
- Parkinson hastalığı. Yavaş hareketlerin yanı sıra dinlenirken ortaya çıkan titremeler, seslerin tekdüze artikülasyonuna, ses hacminin azalmasına ve sözcük vurgusunun olmamasına neden olabilir.
- Beyin hasarı. Kafaya yönelik travma, beyin hasarına neden olabilir ve bu da burun sesiyle dizartriye, kelimelerin sık sık kesintiye uğramasına ya da kelime vurgusu bozukluklarına neden olabilir.
- Diğer hastalıklar. Dejeneratif hastalıklar ve beyin tümörleri, ünsüzleri telaffuz ederken çarpıklıklara, başkalarıyla konuşurken konuşmanın yavaşlamasına ve konuşma güçlüğüne neden olabilir.
Bunlar, dizartrinin nedenlerinden sadece birkaçıdır, çünkü çok daha fazla nedeni bulunmaktadır. Aslında; inme, serebral palsi ya da Huntington hastalığı da, daha önce bahsettiğimiz semptomlardan bazılarına neden olabilir, ancak bunu aşağıda çok daha kapsamlı bir şekilde ele alacağız.
Daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin: Konuşma Yoluyla Alzheimer Hastalığının Erken Teşhisi
Dizartrinin En Karakteristik Semptomları
Önceki bölümde, bu durumun bazı semptomlarından bahsetmiştik. Ancak şimdi, çoğu “Huntington Hastalığında Konuşma, Dil ve Yutma” makalesinde yer alan bu semptomları daha derinlemesine inceleyeceğiz.
- Fısıltıyla konuşmak. Bu durumdan muzdarip bir kişi sesini yükseltemez ve normal bir tonda konuşamaz.
- Burundan gelen ses. Bu rahatsızlığı olan kişi, tıkanma ya da havanın burundan geçişini engelleyen başka bir problem yaşamamasına rağmen çok belirgin bir şekilde burundan gelen bir ses ile konuşma eğilimindedir.
- Bebekçe konuşma. Kelimelerin sesleri değiştirilir ya da hatta bastırılır.
- Düzensiz ya da anormal konuşma ritmi. Dizartriden muzdarip bir kişi çok hızlı konuşabilir ve bu da kişinin ne dediğini anlamayı çok zorlaştırır. Ancak bu, çok yavaş konuşma ile kendi arasında değişebilir.
- Monoton konuşma. Kişi ister soru soruyor isterse şaşkınlığını gösteriyor olsun, ses her zaman aynı tonu korur.
Eğer kişi bu semptomlardan muzdaripse, uygun gördükleri testleri yaptıktan sonra dizartri olup olmadığını belirleyecek olan bir doktora gitmesi gerekecektir. Bu bozukluğu teşhis ettikten sonra, ona yaklaşmanın farklı yolları vardır.
Bu yazımız da ilginizi çekebilir: Konuşma Zorluğu Çeken Çocuklara Yardımcı Olacak 6 Egzersiz
Dizartri Tedavisi
Dizartri tedavileri, nedenlere ve hastanın tatmin edici bir biçimde gelişmesi için doktorun en iyi olarak gördüğü şeye bağlıdır. Ancak konuşma terapistleri burada çok önemli bir rol oynarlar.
İletişimi geliştirmek için bebekçe konuşmayı azaltmaya, ritmi mümkün olduğunca düzeltmeye ve iletişim sırasında monotonluğu azaltmaya yardımcı olmak adına çeşitli egzersizler ile çalışırlar (nefes alma, ses çıkarma, prosodi, gevşeme vb.).
Ayrıca, dizartri hastaları, yaşadıkları semptomlar nedeniyle izole olup depresyona girebildikleri için psikologlar da genellikle müdahale eder. Durum şiddetli ise cerrahi müdahale gerektirebilir.
Kısacası, bu yazımızın çok yaygın olmayan bu iletişim bozukluğunu keşfetmenize yardımcı olacağını umuyoruz. Ayrıca, yukarıda bahsettiğimiz semptomlardan herhangi birine sahipseniz, güvendiğiniz bir doktora gitmekten çekinmeyin.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Hernández Jaramillo, Janeth, & Uribe Granja, Manuel Guillermo. (2011). LOS DESÓRDENES DEL LENGUAJE: DE LAS NEUROCIENCIAS A LA NEURO-REHABILITACIÓN. Revista de la Facultad de Medicina, 59(1), 56-67. Retrieved April 26, 2019, from http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0120-00112011000100007&lng=en&tlng=es.
- Marín Venegas, A., Sepúlveda Garrido, C., & Bello Mesina, F. (2017). Terapias para el tratamiento de la disartria en niños con parálisis cerebral: una revisión sistemática. Rehabil. integral (Impr.), 12(2), 66-74.
- Mateo-Sierra, O., Gutiérrez, F.A., Fernández-Carballal, C., Pinilla, D., Mosqueira, B., Iza, B., & Carrillo, R.. (2005). Mutismo acinético relacionado con hidrocefalia y cirugía cerebelosa tratado con bromocriptina y efedrina: revisión fisiopatológica. Neurocirugía, 16(2), 134-141. Recuperado en 26 de abril de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1130-14732005000200005&lng=es&tlng=es.
- Rodrigo Agudo, J. L., Valdés Mas, M., Vargas Acosta, A. M., Ortiz Sánchez, M. L., Gil del Castillo, M. L., Carballo Álvarez, L. F., & Pons Miñano, J. A.. (2008). Presentación clínica, diagnóstico y evolución a largo plazo en 29 pacientes con enfermedad de Wilson. Revista Española de Enfermedades Digestivas, 100(8), 456-461. Recuperado en 26 de abril de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1130-01082008000800002&lng=es&tlng=es.