Ebeveynlerin Konuşmayan Gençlerle Yaşadığı Sıkıntı

Önce çocuklar vardır, sonra gençler gelir. Ergenlik yıllarında genç çocuk ile ebeveynler arasında mesafe oluşması gibi çeşitli zorluklar yaşanır. Bu makalede bunlarla başa çıkmayı öğrenebilirsiniz.

Çocuklar çocukluk çağlarını geçtiğinde, büyük bir sorun ortaya çıkar.Ergenlik çağına girerler ve birdenbire ebeveynleriyle iletişim kurmak istemezler. Konuşmak istemeyen ergenler ailelerini çileden çıkarır.

Aniden, o konuşkan çocuk kendini çekmeye başlar. Anne babasına neler olup bittiğini anlatmaz. Bu zor bir dönemdir ve bu gönüllü sessizlik yüzünden daha da karmaşıklaşır.

İlginçtir ki, bu iletişim eksikliği sadece ebeveynler ya da aile ile olur. Ergenlik çağındaki gençler en derin düşüncelerini ve hislerini genelde arkadaşları ile paylaşırlar.

Bu, anne babaların çocuklarının güven çemberinden uzaklaştığını hissetmesine neden olur. Hiç şüphesiz, bu argümanlar ve yanlış anlamalara neden olan bir durumdur.

Ergenlik çağındaki gencin konuşmaması geçici bir durumdur

Biz anne baba olduğumuzda, kendi başımızdan geçenleri adeta unuturuz. Aslında çocuğunuzun başına gelen durumu siz de yaşamıştınız.

Neden anne ve babanızla konuşmadığınızı hatırlıyor musunuz? O zamanlarda arkadaşlarınıza daha fazla güven duymanıza neden olan neydi? Bu sürekli değişim zamanında oldukça normal olan bir liste dolusu neden var.

• Gençler kendilerine bile açık ve net olmadıklarını bilirler. Bir gencin düşünce ve duyguları bir sonraki gün öncekinden bambaşka olabilir.
• Hormonları bu dönemde almış başını gidiyor. Artı, kendileri bile bunun sebebini açıklayamıyorlar.

Bu nedenle, bunu diğer insanlara anlatmak daha kolaydır.

• Ailelerinin onları anlamayacağını düşünürler. Bu iletişim sorunları ebeveynler ve çocukların anlayışları arasında bir duvar inşa eder. Bu nedenle, çocuk ileriye yol almak ister ve çatışmaları önlemek için hiçbir şey söylemez.
• Beraber daha fazla vakit geçirdikleri için arkadaşlarına daha çok güvenirler. Zamanlarının çoğunu okul ve projeler yüzünden arkadaşları etrafında geçirirler.

Bu nedenle, arkadaşlarının onları herkesten daha iyi anlayacağına inanmak daha mantıklıdır. Sonuçta, arkadaşları da onun geçtiği bu dönemden geçiyor.

Anlaşıldığınızı hissediyor musunuz? Ergenlik çağlarımızı arkada bırakmış olsak da, kendimizi çocuklarımızın yerine koymak önemlidir. Onlar da bizim zamanında yaşadığımız karmaşayı yaşıyorlar.

En önemli şey bu durumun geçici olmasıdır. Sizin ergen sonsuza dek sessizliğini korumayacak. Ve yakında, sizinle konuşan ve size yeniden güvenen bir yetişkinle karşı karşıya olacaksınız.

Bu sıkıntı sizi tüketiyor

Sinirlenmek, kavgalar ve çığlıklar çatışmadan başka bir şeye neden olmaz. Durmadan gelen duygularla karşılaştığında, ergen çocuğunuz bunlara daha çok bağırarak ve kızara tepki verecektir.

Sonuç olarak bu hayal kırıklığını yönetmeyi öğrenmek önemlidir. Sonuçta bu, kendi haline bıraktığımızda bizleri tüketecek bir şeydir. Çocuğunuzun sizinle konuşmasını isteseniz de, bunu yapmak için onları zorlayamazsınız. Her ne kadar size eskisi gibi güvenmelerini isteseniz de, onlara zaman vermeniz gerek.

Bu zor zamanın geçişini anlama ve beklemeye çalışırken en büyük müttefiklerinizden biri sabır olacak. Pek çok ebeveyn çocuklarının nasıl davrandığından şikayet eder durur. Aslında, bu, onları çocuklarını kontrol edemedikleri anlamına gelir. Ergenler, hayatlarının bu döneminde zor oldukları için suçlu değildir.

Bu onların yaşaması ve deneyimlemesi gereken bir şeydir.

Onlara ve kendinize yardım edin

Konuşmak istemeyen gençler için yapabileceğiniz en iyi şey, çocuğunuza nasıl yardımcı olacağınızı düşünmenizdir. Bu amaç ile, bazı tavsiyeleri akılda tutmak iyi olacaktır. Bunların bazıları çok zor olabilir, ama hepsi birbirinden gereklidir.

• Onların kişisel alanını işgal etmeyin: Gençler alan ve gizlilikleri konusunda çok duyarlıdır. Eğer en iyi niyetle yapıyor olsanız da, onların alanını ihlal etmeyin.
• Israr etmeyin: Bu asla işe yaramaz. Konuşmaları için onları zorlamak, sessizliklerini arttırmaktan başka işe yaramayacak.
• Onlarla yüzleşmeyin: Size güvenmedikleri ya da neler yaşadıkları konusunda dürüst olmadıkları için onları ne kadar çok suçlarsanız, o kadar geri çekileceklerdir. Bu onların size daha az güvenmesine ve hiç bir şey söylememesine sebep olur.
• Sinirlerinize hakim olun: Bazı durumlarda bu çok zor olacak, ama hüsranınız çocuğunuzu size daha da yaklaştırmayacak.
• Onları arkadaşınız yapma konusunda dikkatli olun: Onların güven çemberinde olmayı istediğimiz için bazen ebeveynden çok arkadaş gibi davranmaya çalışırız.

Bunu yaparken dikkat edin, çünkü onların sıkı birine ihtiyacı var. Sınırlar koyan ve otorite sahibi birine ihtiyaç duydukları bir dönemden geçiyorlar. Bu şekilde onlara geçtikleri bu yolda destek olabilirsiniz.

Bu dönemin hayatları boyunca devam etmeyeceğini unutmayın. Bu hepimizin iyi ya da kötü şekilde geçirmek zorunda olduğu bir adımdır.Önemli olan sabırlı olmaktır. Ayrıca çocuklarımıza aşırı tutunmak istememeliyiz. Onları sıkıntıya sokmak, ezmek, onlara tutunmak ya da elinizin altında tutmak istediğiniz sonuçları vermeyecek.

Şimdi aranız açılmış gibi hissetseniz de, çocuğunuz size geri dönecek. Ayrıca daha olgun, vicdanlı ve kendilerinin daha iyi bir versiyonu olacaklar.