Neden Bazı İnsanlar, İnsanların Gözlerine Bakmaz?

İletişim sırasında göz temasından kaçınmanın birden fazla açıklaması olabilir. Bazılarını burada toplayacağız ve üzerinde düşüneceğiz.
Neden Bazı İnsanlar, İnsanların Gözlerine Bakmaz?
Elena Sanz

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Elena Sanz.

Tarafından yazılmıştır Josberth Johan Benitez Colmenares

Son Güncelleme: 14 Mayıs, 2023

Biriyle iletişim kurarken, gerçekten ne söylediğimiz, ellerimizle, yüz ifadelerimizle ve hareketlerimizle ne yaptığımız kadar önemlidir. Aslında, jestlerin iletişim sürecinin %65’ini oluşturduğu söylenir. Buna rağmen, konuşurken başkalarının gözlerinin içine bakmayan insanlarla mutlaka karşılaşmışsınızdır. Paki, bunun nedeni nedir?

Bu yazıda bunu açıklamaya çalışacağız ve bunu bazı insanların neden diğerlerinin gözünün içine bakmadığını açıklayan bilimsel açıklamalara dayanarak yapacağız. Elbette, kişinin size aşık olduğunu veya yaptığı bir şey için pişmanlık duyduğunu varsaymak gibi aşırı genellemelerden ve varsayımlardan kaçınmak önemlidir. Bu sık görülen bir durumsa, kişinin göz teması kuramamasına neden olan altta yatan bir durum olabilir.

İnsanların konuşurken başkalarının gözlerinin içine bakmama nedenleri

Bazı insanların konuşurken diğer insanların gözlerinin içine bakmama nedenlerini size tanıtmadan önce, sizi bir konuda uyarmalıyız: Bu alışkanlığı açıklayan bir durum her zaman olmayacaktır. Gerçekte, bazı insanlar var ki, sadece tercihlerinden dolayı veya hatta bu iletişim sürecini kesintiye uğrattığı için göz teması kurmayan insanlar var.

Bu bağlamda, 2016 yılında Cognition’da yayınlanan bir makale, göz temasının konuşma sırasında belirli bilişsel süreçleri kesintiye uğratabileceğine işaret ediyor. Bazı insanlar bu mekanizmaya daha duyarlı olabilir, bu nedenle söylediklerine ve dinlediklerine konsantre olmak için yere, ellerine veya boşluğa bakmayı tercih ederler.

Bunun dışında, insanların neden başkalarının gözünün içine bakmadığını açıklayan başka durumlar da vardır. Bu yazıda en önemlilerinden 5 tanesini bir araya getirdik ve bunların arkasında yatanları açıklayacağız.

1. Sosyal anksiyete bozukluğu

sosyal fobisi olan kalabalık içinde bir kadın
Sosyal fobisi olan bir kişiyi onlarla konuşarak belirlemek mümkündür. Bakışlarıyla yaptıkları da çok karakteristik olur.

Sosyal anksiyete olarak da bilinen sosyal anksiyete bozukluğu, dünyadan korkmanın irrasyonel korkusu olarak tanımlanmaktadır. Öte yandan, sosyal fobi, belirli bir bağlamda birisinde meydana gelen mantıksız korkuyu ifade eder. Bu anlamda örneğin toplum içinde konuşmak, birçok insanla aynı alanı paylaşmak, yabancılarla uğraşmak, örneğin sosyal fobisi olan birisinde dayanılmaz bir durum haline gelebilir.

Bu makaleyi de okumaktan keyif alacağınızı düşünüyoruz: Antisosyal Davranış ve Beyin Yapısı

Araştırmacılara göre, nüfusun %6,5’i sosyal fobiden muzdarip, bu yüzden bu çok yaygın bir rahatsızlık. Kronik olarak kendini gösterdiği için utangaçlığın ötesine geçer. Etkilenen kişinin tüm hayatı genellikle alt üst olur, böylece işleri, arkadaşlıkları, çalışmaları ve boş zamanları sıklıkla tehlikeye girer.

Bununla birlikte, göz temasından kaçınmak klasik semptomlardan biri olmasına rağmen, bu bozukluk farklı insanlarda farklı şekilde gelişir. Sosyal fobinin diğer belirtilerine bir göz atalım:

  • İletişim sırasında sert vücut duruşu
  • Çok yumuşak bir sesle konuşmak
  • Terleme, titreme ve kızarıklık
  • Taşikardi
  • Korkmuş tutum (özellikle yabancıların önünde)
  • Kontrol edilemeyen, çok sayıda insanın olduğu yerlerden kaçınma ihtiyacı

Bunlar, böyle bir bozukluğun belirtilerinden sadece birkaçıdır, bu nedenle genellikle fark edilmeyecek bir şey değildir. Bazen o kadar yoğundur ki, insanlar işi bile kaçırabilir, okulu bırakabilir ve kendilerini toplumdan tamamen izole edebilir.

2. İnsanların gözünün içine bakmamak: Asperger Sendromu

Bu, otizm spektrum bozukluğunu (ASD) oluşturan koşullardan biridir. Genel olarak, sosyalleşme ve başkalarıyla iletişim kurma yeteneğini etkiler.

Araştırmalar, bu sendroma sahip kişilerin %87’sinin göz temasından kaçındığını gösteriyor. Gereksiz, sinir bozucu ve zorlama olduğunu düşünüyorlar. Öte yandan, bazen göz teması kurmaları gerektiğini bilmiyorlar.

Asperger sendromundan etkilenen diğer iletişim yönleri, yüz ifadeleri, vücut duruşu ve konuşmaya eşlik etmek için ellerin kullanılmasıdır. Bu nedenle, iletişimleri robotik, standartlaştırılmış ve hatta kodlanmış görünebilir.

Bu makaleyi beğendiniz mi? Şunları da okumak isteyebilirsiniz: Drama Terapisi Nedir ve Faydaları Nelerdir?

3. Utangaçlık

Sosyal fobi ile uyumlu olan utangaçlıktır. Her utangaç insan sosyal fobiden muzdarip değildir, ancak bu önceden dikkate alınması gereken bir şeydir. Ancak, daha az derecede gelişen bazı özellikleri paylaşırlar. Bu da tek veya genel bir tavır değil, her insanda kendini farklı gösteriyor.

Bu nedenle bazı uzmanlar şu sınıflandırmayı önermişlerdir: utangaç-sosyal, utangaç-sosyal olmayan, çok utangaç-sosyal ve çok utangaç-sosyal olmayan. Herkesin az ya da çok paylaştığı bir semptom, başkalarıyla konuşurken göz temasının olmadığı noktaya kadar bakışlarının sapmasıdır.

Bir kişinin sosyal etkileşimlerini tehlikeye atabilmesine rağmen, kendi içinde utangaçlık bir bozukluk değildir. Ayrıca anksiyete veya depresyon ataklarına dönüşebilir, bu nedenle utangaçlığın üstesinden gelmek ve böylece bu ve diğer sekelleri önlemek için profesyonel yardım almanız önerilir.

4. İnsanların gözlerinin içine bakamamak: Düşük benlik saygısı

insanların gözlerinin içine bak
Zayıf veya düşük bir benlik algısı, bir kişinin başkalarıyla ilişki kurma şeklini etkileyebilir. Bu, sohbet ederken bakışlarını kaçırmak gibi basit bir gerçeği içerir.

İnsanların neden başkalarının gözlerinin içine bakmadığının bir başka olası açıklaması da düşük özgüvendir. Bu, kişinin kendisiyle ilgili olumsuz algıları, duyguları ve düşünceler kümesini ifade eder. Düşük benlik saygısının bir kişide kendini göstermesinin birçok yolu vardır, bunlardan bazıları iletişim sürecinde belirgindir.

Örneğin, bazı belirtiler arasında çok alçak sesle konuşmak, fikirleri veya bakış açılarını ifade etmekten veya savunmaktan korkmak, kalabalık gruplarda rahatsız hissetmek ve tabii ki göz temasından kaçınmak yer alır. Düşük benlik saygısından muzdarip olanlar her zaman yargılanmaktan korkarlar, bu yüzden mümkün olan her şekilde fark edilmeden gitmeye çalışacaklardır.

5. Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu

Son olarak, başkalarının gözlerine bakmayan kişilerin de Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu yaşaması muhtemeldir. Bu, çocuklukta başlayan ve yetişkinliğe kadar uzayabilen çoklu tezahürleri olan kronik bir durumdur.

Bu insanların göz temasından kaçınmasını sağlamak için çeşitli unsurlar bir araya gelir. Örneğin, genellikle ödev yapmak onlar için zordur, dikkatleri kolayca dağılır, bazı aktiviteler onları huzursuz eder ve emirleri veya komutları yerine getiremezler.

Her zaman bir sebep yoktur

Başta bahsettiğimizi aklınızda bulundurun: bazen bu davranışın nesnel bir nedeni yoktur. Bazıları, söylediklerinin ana hatlarını kaybetmemek için konuşurken fikirlerine ve düşüncelerine odaklanmayı tercih eder. Bu, göz teması kurmak ya da yapmamak da dahil olmak üzere el kol hareketlerini ihmal etmelerine neden olabilir.

Ve elbette, diğer birçok koşul, insanların iletişim sırasında göz teması kurmaktan kaçınmasını açıklayabilir. Hatta endişeden dolayı dikkat dağınıklığı, güvensizlik, yorgunluk gibi geçici durumlar bile bunu açıklayabilir.

Neyse ki, yukarıdaki tüm durumlar ele alınabilir ve kişi etkileşim becerilerini öğrenebilir ve iletişim sırasında daha iyi performans gösterebilir. Bu şekilde normatif sosyal ilişkiler kurulabilir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Cheek, J. M., & Buss, A. H. Shyness and sociability. Journal of personality and social psychology. 1981; 41(2): 330.
  • Faravelli, C., Zucchi, T., Viviani, B., Salmoria, R., Perone, A., Paionni, A., … & Abrardi, L. Epidemiology of social phobia: a clinical approach. European Psychiatry. 2000; 15(1): 17-24.
  • Kajimura, S., & Nomura, M. When we cannot speak: Eye contact disrupts resources available to cognitive control processes during verb generation. Cognition. 2016; 157: 352-357.
  • Roy, M., & Wolfgang, D. Eye contact in adult patients with Asperger syndrome. Fortschritte der Neurologie-psychiatrie. 2015; 83(5): 269-275.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.