Çocuklukta Epilepsi Teşhisi ve Nedenleri
Çocuklukta epilepsi, bir çocuğun yaşam kalitesini hatırı sayılır bir miktarda değiştirir. Aslında, bu sadece onların yaşamlarını etkilemek ile kalmaz, tüm ailelerinin hayatlarını da etkiler. Bunun nedeni, etraflarındaki herkesin bakımlarına dahil olması gerekliliğidir ve bu bakım tipik olarak ilaçlarının verilmesini ve hastaya zarar verebilecek alışkanlıklara dikkat etmeyi içerir.
Bu durum, birçok sinir hücresinin aynı anda elektriksel boşalmalar gerçekleştirdiği nöronal bir iletim bozukluğudur. Türleri ve sınıflandırması, elektriksel faaliyetlerin konumuna bağlıdır.
Bu durumun nedenlerini ve tespit yöntemlerini gözden geçirmek için okumaya devam edin.
Bu yazımızı okumak da hoşunuza gidebilir: Çocuklarda Migren Semptomları ve Tedavisi
Çocuklukta Epilepsi Prevalansı ve Sınıflandırmaları
Çocuk Nörolojisi Vakfı tarafından toplanan veriler, epilepsi teşhisi konulan tüm çocukların yaklaşık %40’ının hastalığı taşıdığını ancak nöbet geçirmediğini ortaya koymaktadır. Bu tanısal farklılaştırma için önemlidir, çünkü bunlar tedavi söz konusu olduğunda gerçekleşen durumların aynısı değildir.
Böylelikle çocuk epilepsi olmadan nöbet geçirebilir. Bu nedenle, nöbetin nedenini belirlemek için tamamlayıcı yöntemler ihtiyaç olduğu şekilde uygulanacaktır. Bunun nedeni, bozukluğun başka bir nörolojik ya da vasküler nedene bağlı olabilmesidir.
Ayrıca epileptik çocukların yaklaşık %20’sinin bir zihinsel engeli olduğunu da biliyoruz. Bu, sadece epileptik nöbetler ile uğraşmak zorunda kalmadıkları, aynı zamanda eğitimlerinde de geride kaldıkları için, bu bozukluktan muzdarip olan çocukların eğitimini derinden etkiler.
Yine de, tüm çocukluk çağı epilepsileri aynı değildir. Uluslararası sınıflandırmaya göre bazıları beynin önünde, bazıları ise yanlarda başlar. Ayrıca, bilinç kaybı gibi semptomlar ile birlikte ya da tamamen bilinçli olarak nöbetler olabilir ya da olmayabilir. Örneğin, ataklar genelleşmiş olabilir ya da bu konvülsiyonlar içinde bile bir uzuv üzerine odaklanabilir.
Çocuklukta Epilepsi Nedenleri ve Risk Faktörleri
Çocuklukta epilepsi için bir köken belirlemek yerine, risk faktörleri ve olası nedensel durumların olduğunu anlamak en iyisidir.
Bilim insanları, nöronal ateşlemenin içsel mekanizmasını tam olarak anlamamaktadır. Bununla birlikte, bu bozukluğu teşvik eden bağlamların kayıtları vardır.
Bebeklik çağındaki en büyük risk erken yaştadır çünkü febril konvulsiyonlar 4 yaşına kadar epileptik ataklar ile karıştırılabilir. Nörologların ve pediatristlerin iç görüsü bu noktada kritiktir.
Genetik ve aile geçmişi de burada önemlidir. Bir çocuğun ebeveynleri ya da büyükanne ve büyükbabaları da epileptik ise çocuğun da epileptik olma olasılığı daha yüksektir. Hatta, araştırmacılar bazı genleri tetikleyiciler olarak sınıflandırmışlardır, ancak bu genler her zaman ekspresyonlarını belirleyen dış faktörler tarafından uyarılmalıdır. Bu, kalıtsal taşıyıcılığın her zaman semptomlara yol açmayacağı anlamına gelir.
Beynin ve Vasküler Sistemin Rolü
Beyin ve meninks enfeksiyonları da çocukluk çağındaki epilepsinin başka nedenleridir. Çoğu zaman akut tablo ile aynı anda değil de ensefalitin bir sonucu ve devamcısı olarak ortaya çıkarlar. Bu, birkaç ay sonra ya da hatta yıllar sonra olabilir.
Benzer şekilde kafa travmaları da epileptik sekellere yol açabilir. Bu, futbol gibi temas sporlarında özellikle bir endişe sebebidir. Bir çocuk bir kafa darbesinden çabucak iyileşebilir ve tam bilincine kavuşabilir, ancak daha sonra çocuğa epilepsi teşhisi konabilir.
Son olarak, vasküler hastalıklar da başka bir nedensel grubu oluşturur. Bu durumda, arteriyovenöz malformasyonlar ya da serebrovasküler kazalar gibi beyin dolaşımındaki değişikliklerden bahsediyoruz.
Bu bozukluklar çocuklarda yetişkinlerde olduğu kadar yaygın değildir, ancak nöbetler ya da uzuv hareketliliğinde bozulmalar gibi gösterge belirtiler varsa şüphelenilmelidir.
Ayrıca doğum öncesi koşullar için de özel hususlar vardır. Bunun nedeni, annenin gebelik sırasında toksinleri fetüsüne aktarabilmesidir ve bu, bebeğin nöronal gelişimini etkiler. Örneğin tütün ve alkol, plasentayı geçerek fetüste sendromlara neden olan ve devamında elektrik iletimini değiştiren iki ilaçtır.
Bu konuda daha fazlasını keşfedin: Beyin Sarsıntısı: Semptomları, Tanı ve Tedavisi
Çocuklukta Epilepsi Tespiti
Bir çocukta bu durumdan şüphelenilmesi genellikle semptomlar ortaya çıktıktan sonra başlar. Genelde ilk belirti, ateş ile hiçbir ilgisi olmayan bir nöbettir. Bu noktadan sonra, çocuk doktoru ve nörolog tarafından yönlendirilen bir dizi tamamlayıcı yöntem başlar.
En önemli testler şunlardır:
Elektroensefalogram
Elektroensefalogram, beynin elektriksel aktivitesini ölçen bir çalışmadır. Bir laboratuvar teknisyeni, vücudun dışındaki bir hatta nöronal iletimi kaydetmek üzereelektrotlar yerleştirir. Bu kayıt, anormal indirmeler olup olmadığını öğrenmek için uzmanlar tarafından deşifre edilir. Bir nöbet sırasında yapılmasına gerek yoktur.
Beyin Taraması
Beynin bilgisayarlı eksenel tomografisi (CT taraması), kafatasının yapılarında nöbetlere neden olabilecek anormallikleri tespit edebilir. Bu anormallikler örneğin, bir tümörü, beyin omurilik sıvısında artan basıncı ya da bir arteriyovenöz malformasyonu içerebilir.
Manyetik Rezonans
Tıpkı CT taramaları gibi, manyetik rezonans görüntüleme de diğer yumuşak yapıları gözlemlemek için bir tamamlayıcıdır.
Pozitron Emisyon Tomografisi (PET) Taraması
Bu yöntem son zamanlarda çocukluk çağı epilepsisi de dahil olmak üzere çeşitli patolojiler için tamamlayıcı bir yöntem olarak rağbet kazanmıştır.
Hastaya metabolik bir madde enjekte ederek bu aktiviteyi CT veya MRI taramasında renkler şeklinde görmek mümkündür. Bunun nedeni, çalışılacak hücrelerin bu maddeyi emmesidir. Böylece, yüksek aktiviteye sahip tümörler ya da nöronal alanlar tespit edilebilir.
Şüphe Duyduğunuzda Çocuk Doktorunuza Danışın
Çocukluktaki epilepsi, göz ardı edilebilecek bir hastalık değildir. Tedavi ve korunma yöntemleri ne kadar çabuk belirlenirse, çocuğun ve ailesinin yaşam kalitesi de o kadar iyi olur. Bundan şüphelenmek endişe verici olabilir, ancak bir nöbet meydana gelirse derhal bir muayene yapması için doktorunuza danışın.
Tedaviler farklılık gösterir ve yıllar içinde de değişmiştir. Şu anda, daha yüksek hassasiyete sahip daha spesifik teşhis araçları bulunmaktadır. Takip ve rehabilitasyon protokolleri de daha erişilebilir durumdadır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Venegas, Viviana, José María De Pablo, and Carmen Olbrich. “Características clínicas del trastorno de déficit atencional e hiperactividad en epilepsia.” MEDICINA (Buenos Aires) 80.Supl II (2020): 58-62.
- Medina-Malo, Carlos. “Epilepsia: clasificación para un enfoque diagnóstico según etiología y complejidades.” revista de neurología 50.Supl. 3 (2010): 25-30.
- Ch, Marta Hernández, et al. “Estado Epiléptico Infantil: análisis de causas y evolución.”
- Palacios, Eduardo, et al. “Epilepsia del lóbulo parietal.” Repertorio de Medicina y Cirugía 26.2 (2017): 85-89.
- Matamala, Mario, Miguel Guzmán, and Javiera Aguirre. “Convulsión febril.” Rev. Hosp Clin. Univ. Chile 25 (2013): 258-62.
- Paredes, Daniel Fernando Dick, et al. “Epilepsia infantil diagnóstico, tratamiento y recomendación para padres.” RECIAMUC 3.1 (2019): 147-163.
- Estrada Zambrano, Diego Ovidio. Epilepsia durante el embarazo. BS thesis. Escuela Superior Politécnica de Chimborazo, 2019.
- Molina-Madera, Francisco J., Fernando Quiñonez-De la Fuente, and Marco A. Alegría-Loyola. “Utilidad diagnóstica del video-electroencefalograma para el diagnóstico diferencial de epilepsia y eventos paroxísticos no epilépticos de la infancia.” Revista de Sanidad Militar 54.2 (2018): 71-75.
- Martín, Mónica Fernández, et al. “UTILIDAD DE LA RM CON TECNICAS DE ALTA RESOLUCIÓN EN EL DIAGNÓSTICO DE PATOLOGÍA CAUSANTE DE EPILEPSIA INFANTIL.” Seram (2018).
- Calva Barros, Edith Valeria. “Describir los principales aspectos diagnósticos y terapéuticos actuales relacionados con el manejo inicial de la epilepsia infantil benigna.” (2019).
