Obez Hastada Hava Yolu Yönetimi
Hava yolu yönetimi, hasta bakımındaki temel unsurlardan biridir. Sürekli bir eğitim, doğru hareket kabiliyeti ve yeterli ve güvenli solunum almayı sağlayan cihazların kullanılmasını gerektirir.
Solunum yolu bilgisi anatomiyi, yapısal bozuklukların nedenlerini ve nüfuz edilme yollarını içerir. Genel olarak, anesteziye bağlı hastalık oranları ve mortalite nedenleri bu prosedür sırasında yaşanan zorlukların bir sonucu olarak görülmektedir.
Obezite ve fazla kilolu olmak, vücut sağlığına zarar verebilecek aşırı yağ birikiminden oluşur. Fazla kilo ve obezite, diyabet, kardiyovasküler hastalık ve kanser gibi birçok kronik hastalık için risk faktörlerini oluşturur.
Obezite hastalarında zor solunum yolları teşhisi genellikle hafife alınır. Anormal solunum yolu tipleri çalışması iki gruba ayrılır: doğuştan ve edinsel. Morbid obezite, edinsel solunum yoluna örnek olarak verilebilir.
Morbid obez hastada, yağ birikimi laringoskopi ve entübasyon sırasında zorluklara neden olabilir. Bu nedenle hem iç (ağız, yutak, karın) hem de dış (göğüsler, boyun, göğüs duvarı ve karın) aşırı yağ dokusunun değerlendirilmesi gerekir.
Yazımızın devamında, zor hava yolunun yönetiminde, morbid obez hastalarda dikkat edilmesi gereken bir dizi özelliği ele alıyoruz. Bu işlemin püf noktası, zorluğu tahmin etmek ve buna göre bir eylem planı uygulamaktır.
Obezite hastalarının anatomisi
Obez bir hastada sadece yağ dağılımının etkisi yoktur, ağırlığın kendisi de etkilidir. Bu hastalarda solunum yolu yönetimine hakim olmak için yağ dağılımına hastanın kilosundan daha çok önem vermeliyiz.
Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OUAS) olan ve olmayan morbid obez hastalarda nükleer manyetik rezonans görüntüleme ile OUAS hastalarının farenksin duvarını çevreleyen alanlarda çökme oluşumuyla, daha fazla miktarda yağ dokusuna biriktiği görülmüştür.
Bu açıklamalar sayesinde solunum yolları yönetiminin neden bazı hastalarda kolay, bazılarında kolay olmadığını açıklamak mümkün olmuştur. Yağ dokusunun oksipital yerleşimi boynun uzamasını azaltarak laringoskopiyi zorlaştırabilir.
Obezite hastalarının fizyolojisi
Obezite hastalarının kas dokusunun arttığını gösteren farklı çalışmalar yapılmıştır. Anestezi sırasında kas dayanıklılığı azaltıldığında solunum yolu tıkanabilir ve bu da yüz maskesi ile ventilasyonu zorlaştırır.
Ayrıca, obez hastalarda fonksiyonel rezidüel kapasite ve toplam akciğer kapasitesi azalmıştır. Sonuç olarak oksijen tüketimi artar; bu nedenle anestezi indüksiyonundan sonra arteriyel oksijen desatürasyonu oluşma olasılığı yüksektir.
Zor hava yolu yönetiminde farmakoloji
Obez hastalarda güvenli solunum yolu yönetimini sağlamanın püf noktalarından biri, ventilasyonu maskelemeden önce yeterli bir anestezi derinliği seviyesine ulaşmaktır.
Yüzeysel anestezi adı altında bir hastaya yapılan ventilasyon girişimi, başarısız ventilasyon ile yanlış teşhise yol açabilir.
İndüksiyonda kullanılan ilaçların çoğu yağda çözünür. Bu nedenle, reaksiyona uğrayan ilk kısımda dağılım zayıf olabilir.
Obez hastalar söz konusu olduğunda ideal kilodaki kişilere uygulanan belirlenmiş dozlar yerine hastaya özel dozların kullanılması önerilir.
Zor hava yolu
Günümüzde zor hava yolu olan obez hastaların oranı normal popülasyonun% 5,8’ine kıyasla% 15,8’i kadardır.
Vücut Kitle İndeksi’nin 30’dan büyük olması ve OUAS, hava yollarının zor yönetimine neden olan faktörlerdir. Ancak entübasyon aşamasını zorlaştırıldığı görülmemiştir.
Entübasyon Zorluk Ölçeği gibi daha spesifik skor belirlemesi kullanan başka çalışmalar da var. Bu çalışmalar obez hastaların daha fazla zor hava yoluna sahip olduğu görüşünü desteklemektedir.
Aspirasyon ve ameliyat öncesi açlık
Obez hastalar daha uzun mide boşalma süresine sahip olma eğilimindedir. Buna rağmen ne yüksek aspirasyon insidansı ne de reflü hastalığına sahip oldukları görülmüştür.
Bu nedenle, herhangi bir hava yolu yönetimi tekniği uygulanacaksa, onlara ek açlık önlemleri veya bronşiyal aspirasyon profilaksisi verilmesi önerilmemektedir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Méndez-Beltrán, M. (2012). Ventilación mecánica en anestesia. Revista Mexicana de Anestesiologia.
- Carrasco, E. (2013). Avances en la terapia inhalatoria de las vías aéreas en asma y EPOC. Revista Chilen Enfermedad Respiratoria. http://doi.org/10.4067/S0717-73482013000400004
- Garrido Galindo, C., Flores Hernández, S. S., & Pérez-Redondo, C. N. (2007). Diferencias anatomofuncionales y endoscópicas entre la vía aérea del niño y la del adulto. Revista Del Instituto Nacional de Enfermedades Respiratorias.