Çocukları Fiziksel Olarak Cezalandırmanın Sonuçları
Toplumumuzdaki çoğu ebeveyn, çocuklarını disipline etmek için çok uzun süreler fiziksel cezalandırma yöntemlerinden faydalandı. Ancak, artık bu tarz yöntemlerin etkili olmadığını biliyoruz. Aksine, çocukları fiziksel olarak cezalandırmak, onarımı yıllar alan hasarlara neden olabilir.
Buna rağmen, birçok ebeveyn hala fiziksel cezayı, çocuklarının kötü davranışlarını düzeltmek ve onları bu konuda eğitmek için en iyi yol olarak görüyor. Bunların arasında tipik olarak şaplak, çimdik, saç çekme veya daha ağır dayaklar yer alıyor. Daha da rahatsız edici olan ise, kayda geçen fiziksel ceza davalarının sayılarının yükselişte olması.
Fiziksel olarak cezalandırmak ya da fiziksel istismarda bulunmak?
Fiziksel cezayı istismardan ayıran ince bir çizgi vardır. Her ikisi de kontrolü yeniden kazanmak adına bir çocuğa veya gence karşı şiddet içeren davranışlar sergilemekle karakterize edilir.
Birincisi, çocuğa zarar vermeden acı verici bir anı ya da deneyim yaratma arzusu olarak tanımlanabilir; böylelikle çocuk önceden sergilediği davranışı bir daha tekrarlamayacaktır. Oysa, ikincisi genellikle kasıtlı olarak fiziksel yaralanmalara neden olur. Fiziksel istismar, ölçüsüz fiziksel cezanın bir sonucu olabilir.
Bununla birlikte, bu tür bir ceza bir çocuğun ruhunu derinden etkiler. Çocukta küçük yaşta bir dizi zihinsel ve duygusal sağlık probleminin oluşmasına neden olur.
Ayrıca bakınız: Çocuklarda Öfke Nöbetini Önlemek için 5 İpucu
Çocukları fiziksel olarak cezalandırmanın sonuçları
Dünya genelinde yürütülen fiziksel cezayı sonlandırmayı amaçlayan binlerce kampanyaya rağmen, çocuğa şiddetin hala en yaygın ve sosyal olarak kabul gören formudur. Savunucuları, çocuğun anında terbiyeli davranmasını sağladığını savunuyorlar, ancak davranış normlarını ve kurallarını uzun vadede öğretebilmek adına etkili bir strateji değildir.
Aşağıda, bu tür cezaların çocuklarda sebep olduğu en muhtemel ve olumsuz sonuçlardan bazılarını listeledik:
- Benlik saygılarına zarar verir. Çocukları güvensizlik, korku ve sosyal izolasyona eğilimli hale getirir.
- Fiziksel ceza, bir çocuğun özerkliğini sınırlar. Bunun yerine, ona körü körüne itaat etmeyi öğretir.
- Duygusal gelişim süreçlerini bozar, onları acı, üzüntü ve kaygı duygularına yönlendirir.
- Fiziksel ceza, ebeveynler ve çocuklar arasında, çocuk yetişkinliğe ulaştığı zaman bile süregelen bir iletişim kopukluğuna neden olur.
- Terk edilmiş olmak, yalnızlık olmak ve sevgiden mahrum kalmak gibi duyguları tetikleyebilir.
- Çatışmaları çözümleyebilmek için gerekli sosyal becerilerin gelişimine engel olur.
- Fiziksel cezalandırma çocuğun arkadaşlarına ve sınıf arkadaşlarına karşı agresif veya şiddetli davranışlar sergilemesine yol açabilir.
- Çocuğun öğrenme süreçlerine müdahale eder. Çocukları fiziksel olarak cezalandırmak yaratıcılıklarının, duygularının ve duygusal zekalarının gelişimini indirger.
- Fiziksel ceza, bir çocuğun ruh sağlığını ve bilişsel kapasitesini bozar.
- Onlara şiddeti çatışmaları çözmek için uygun bir yöntem olarak öğretir. Böylece, ebeveynleri tarafından fiziksel olarak cezalandırılan birçok çocuk şiddete yönelir. Buna ek olarak, genellikle, fiziksel cezanın iyi bir şey olduğuna ve bu yöntemi kendi çocuklarında kullanmaları gerektiğine inanmalarını sağlar.
- Toplum genelinde davranış kökenli sorunlara neden olur (mülkü tahrip etmek, hırsızlık, sivil itaatsizlik, vandalizm).
Ayrıca bakınız: Sözlü Şiddete Maruz Kaldığınızın 6 Göstergesi
Fiziksel cezanın diğer sonuçları
Ruhsal etkilerin şiddeti, genellikle, ebeveynlerin kullandığı ceza türüyle doğru orantılı olarak artar. Bununla birlikte, araştırmalar, bu tür bir şiddete maruz kalan mağdurların genellikle kendilerinin de istismarcılara dönüştüklerini göstermektedir.
Bu başkalaşım, doğrudan başkalarının canını acıtma eğilimi olarak ortaya çıkmaz. Aksine, disiplin için başka bir yol bilmedikleri için ortaya çıkar. Bu çocuklar büyüdükçe, yüz yüze kaldıkları çatışmaları genellikle bildikleri tek aracı yardımıyla çözmeye çalışacaklardır: şiddet.
Benzer şekilde, fiziksel cezanın bazı çocuklarda uyuşturucu, alkol ve benzeri madde kullanımlarını tetiklediği bazı araştırmalar tarafından kanıtlanmıştır.
Diğer sonuçlar arasında çocuğun kişiliği, ruh hali ve uyku kalitesinde kendini gösteren negatif değişiklikler yer alır. Bu tür bozulmalar, nöro-biyolojik dengesizliklere yol açabilen artan kortizol seviyeleri (stres hormonu) nedeniyle yaşanabilir.
Son değerlendirmeler
Son olarak, çocukları fiziksel olarak cezalandırmanın onların duygusal ve psikolojik gelişimlerine müdahale ettiğini açıkça belirtmemiz gerekir. Bu nedenle, çocuğunuzla aranızdaki ilişkiyi geliştirmek için başka yöntemler aramalısınız.
Olumlu teknikler, iyi davranışları teşvik etmeyi, bazı olumsuz davranışları görmezden gelmeyi ya da çocuğun kötü davranışlarını teşhis etmek için onun dikkatini çekmeyi içerir. Çocuklarınızı sevgi ve saygıyı kullanarak eğitin, şiddet ve korkuyu değil.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
-
Barcelata, B., & Álvarez, A. (2005). Patrones De Interacción Familiar De Madres Y Padres Generadores De Violencia Y Maltrato Infantil. Acta Colombiana de Psicología.
-
Carreño, C. I., & Rey, A. (2010). Reflexiones en torno a la comprensión del maltrato infantil * Towards Understanding Child Abuse. Universitas Psychologica.
-
Benavides Delgado, J., & Miranda, S. (2007). Actitud crítica hacia el castigo físico en niños víctimas de maltrato infantil. Universitas Psychologica.