Disfaji İçin Başvurulan Tedaviler Nelerdir?

Disfaji, çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilen bir hastalıktır. Bu yüzden tek bir tedavisi yoktur. Doğru bir yaklaşım seçebilmek için isabetli bir tanı koymak gerekir. Bu yazıda disfaji için başvurulan tedavilerin neler olduğunu keşfedin. 
Disfaji İçin Başvurulan Tedaviler Nelerdir?

Son Güncelleme: 09 Kasım, 2020

Disfaji için tedaviler, hastanın, hangi disfalji türüne yakalandığına bağlıdır. Bu yazıda, bu hastalığın farklı türleri hakkındaki her şeyi ve aynı zamanda nasıl tedavi edilebileceğini öğreneceksiniz.

Çoğu durumda sıkı tıbbi tedaviler ve hatta cerrahi müdahale gerektirir. Ancak bir doctor, bir tedaviye karar vermeden önce doğru bir tanı yapmalıdır. Bazı disfajiler geçicidir. Bazıları ciddi hatta onkolojik bir sorun olabilir.

Türleri

Disfaji, yutma güçlüğüdür. Bir başka deyişle, hasta, boğazından aşağı doğru bir şey geçtiğinde ağrı hisseder.

Sorun boğazın kendisi ise, bulaşıcı veya enflamatuvar odinofaji ile karşı karşıya olabiliriz. Disfaji, bir kişinin, ağız boşluğundan midesine giden gıdaları veya tükürüğü yutmada zorluk çekmesidir.

Gördüğünüz gibi çeşitli organlar bu bozuklukta rol oynar. Bu da onu daha karmaşık hale getirir. Bunun yanında, ya sıvıları ya da katıları yutmada zorluk olabilir. Bu küçük semptomlar, tanıya büyük ölçüde rehberlik eder.

Klinik sunum türleri şunlardır:

  • Orofaringeal. Bu disfaji, sıvıları ve yiyecekleri yutmada zorluk çekilen yüksekte bulunan klasik türdür. Boğazda yerleşmiştir. Bu türün en yaygın nedenleri nörolojiktir. İnme geçiren hastalar bu sorunla karşılaşırlar. Bu da onların yemek yemesini zorlaştırır. Bu, dehidrasyon ve kilo kaybı gibi diğer komplikasyonlara yol açabilir.
  • Özofajiyal. Adından da anlaşılacağı gibi, bu disfaji yemek borusundadır. Bir önceki türden daha aşağıda bulunur. Hem sıvılar hem de katı maddeler tüketilirken oluşur. Yemek borusu, neoplastik süreçlerde tıkanıklığı destekleyen içi boş ve tübüler bir organdır. En ciddi nedeni, tabii ki kanserdir.
boğazını tutan kadın
Disfaji hem katı hem de sıvı gıdaları yutma güçlüğü ile karakterize olan bir sorundur.

Orofaringeal veya transfer disfaji için tedaviler

Öncelikle orofaringeal disfajinin tedavi edilmesi için, tıp uzmanı durumu teşhis etmelidir. Aradıkları ilk nedenler, alışkanlık değişiklikleriyle düzeltilebilenlerdir.

Tıp uzmanlarının önerdiği ilk şeylerden biri, yiyeceklerin dokularını ve hacimlerini değiştirmek gibi beslenmeyle ilgili değişiklikleridir. Amaç, hastanın gıdaları yutabilmesine ve sindirebilmesine yardımcı olmaktır.

Duruş, primer patolojiler veya sonrası etkiler nedeniyle nörolojik bozukluklar yaşayan hastalarda belirleyici bir faktördür. Pek çok insan için yemek yerken sadece boyunlarının pozisyonunu değiştirmeleri disfajiyi düzeltmek için yeterlidir.

Bu önemli günlük aktivite için rehabilitasyon süreçleri de uygulanmaktadır. Küçükken yemek yemeyi öğreniriz. Ancak, örneğin, inme geçiren hastaların en baştan tekrar yemek yemeyi öğrenmeleri gerekir. Hem beslenme uzmanları hem de fizyoterapistler hastalara yemek yemeyi öğretirler.

Karmaşık vakalarda, doktorlar, beslenme desteği veya adaptif beslenme cihazları reçete edebilirler. Hasta, değişikliklere rağmen yemek yemiyorsa ya da kilo kaybediyorsa ve dehidrasyon sorunu yaşıyorsa o zaman doktor bu cihazlardan birini reçete edecektir.

  • En yaygın olanlar nazogastrik (burun ve mide) tüplerdir.
  • Cerrahi varyant daha az yaygın olmasına rağmen, aşırı açlık riski olduğunda hala bir seçenektir.

Disfaji için tedaviler: Özofajiyal disfaji

Bu disfaji türünün tek nedeni özofagus kanseri değildir. Bu nedenle, uygun tedavi düzgün tanı konmasına bağlıdır. Hastanın sorunu, yemek borusunun iltihaplanması, yani özofajit de olabilir.

Akalazya hastalığı da bir ihtimaldir. Bu hastalıkta alt özofagus kası (sfinkter) gıdaların mideye girmesine izin vermek üzere düzgün bir şekilde gevşemez.

Eğer bir doktor cerrahi rotadan gitmeyi seçerse, muhtemelen endoskopiye başvuracaktır. Bu amaçla üst mide ve bağırsak sistemi boyunca ilerleyen esnek bir fiber tüp takarlar ve tıkanıklıkları ararlar.

Cihazda bir kamera ve cerrahın çalışması için aletler vardır. Eğer yabancı bir cisim bulurlarsa, onu çıkarmaları gerekir. Bunun yanında aynı zamanda cerrahların biyopsi örneği almalarını da sağlar.

Endoskop ayrıca özofajiyal lümendeki azalmaya bağlı ciddi tıkanıklıkları olan hastalarda özofagus içindeki elementlerin hareket etmesini sağlamak için dilasyonlar gerçekleştirebilir.

Ameliyat olmadan soruna etki eden ilaçlardan bazıları şunlardır:

  • Kalsiyum kanal blokerleri. Bu ilaçlar yemek borusundaki düz kas kasılmalarını düzenlediklerini iddia ederler. Klinik çalışmalara göre etkinlikleri tartışmalıdır.
  • Proton pompa inhibitörleri. Daha çok adjuvant (destek) olarak kullanılır. Midedeki hidroklorik asit üretimini azaltarak reflüyü azaltırlar. Bu, özofajiyal iritasyona neden olur.
  • Botulinum toksini. Uzmanlar bu maddeyi birkaç kez enjekte ederek denemelerde bulundular ancak sonuçlar tam olarak umut verici olmadı. Öncelikle, maddenin etkisini sürdürmesi için her altı ayda bir uygulanması gerekiyor. Bundan yararlanan hastalar aynı zamanda ameliyat da edildi.
ilaç tablet
Disfaji tedavileri, durumun nedenine bağlı olarak değişir. Bazen beslenmeyle ilgili değişiklikler yapılması yeterlidir. Ancak diğer durumlarda ilaç veya ameliyat gerekir.

Disfaji için başvurulan tedaviler karmaşıktır

Bu yazıda gördüğünüz gibi, doktorlar için disfaji ile ilgilenmek ve onu tedavi etmek kolay değildir. Kanser gibi altında yatan ciddi nedenler, hiçbir şeyi şansa bırakmayan doğru bir tanı yapılmasını gerektirir.

Bu nedenle hastaların en kısa sürede doktorlarına gitmeleri ve endikasyonlarını takip etmeleri önemlidir. Bu bozukluk, yetersiz beslenmeye ve dehidrasyona yol açabilir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Leonard, Rebecca, and Katherine Kendall, eds. Dysphagia assessment and treatment planning: a team approach. Plural publishing, 2018.
  • Popescu, C. R., et al. “The epidemiology of hypopharynx and cervical esophagus cancer.” Journal of medicine and life 3.4 (2010): 396.
  • García González, María Luisa. “Viscosidad en la dieta de pacientes diagnosticados de disfagia orofaríngea.” (2017).
  • Suárez-Escudero, Juan Camilo, Zulma Vanessa Rueda Vallejo, and Andrés Felipe Orozco. “Disfagia y neurología:¿ una unión indefectible?.” Acta Neurológica Colombiana 34.1 (2018): 92-100.
  • García-Peris, Pilar, C. Velasco, and L. Frías Soriano. “Manejo de los pacientes con disfagia.” Nutrición Hospitalaria 5.1 (2012): 33-40.
  • Chamorro, C. Cabrera, et al. “Dilatación endoscópica con balón de estenosis esofágica en niños.” Cir Pediatr 26 (2013): 106-111.
  • Gil, FJ Rodríguez, C. Martínez Prieto, and R. de Prado Serrano. “Disfagia orofaríngea y trastornos motores esofágicos.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 11.1 (2012): 26-34.
  • San Bruno, A., and J. E. Domínguez-Muñoz. “Protocolo diagnóstico de la disfagia.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 13.7 (2020): 405-408.
  • Terré, R. “Disfagia orofaríngea en el ictus: aspectos diagnósticos y terapéuticos.” Revista de neurología 70.12 (2020): 444-452.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.