Stereotipik Hareket Bozukluğu
DSM-5’teki Tanı Kriterleri Başvuru Kılavuzuna göre, stereotipik hareket bozukluğu tekrarlayan, işlevsel olmayan davranışları içerir. Bu hastalık, ondan muzdarip çocuğun sosyal ve akademik faaliyetlerini engelleyebilir.
Tipik olarak, stereotipik hareket bozukluğu erken yaşta teşhis edilir, yani mümkün olduğu kadar erken tedavi edilebilir.
Stereotipik Hareket Bozukluğu Nedenleri
Çoğu zaman, stereotipik hareket bozukluğunun nedenleri belirsizdir. Aslında, bazen uzmanlar onu diğer hastalıklarla karıştırırlar.
Bununla birlikte, bazı olası nedenler stereotipik hareket bozukluğunun nedenlerine biraz ışık tutabilir:
Maddelerin Fizyolojik Etkileri
Her şeyden önce, amfetaminler gibi bazı uyuşturucular, stereotipik hareket bozukluğu olan bir hastanın sergilediği davranışa neden olabilir.
Ne yazık ki, ebeveynleri uyuşturucu kullanan çocuklar bunlara kolay erişebilir. Bununla birlikte, bu durumlarda, semptomlar kendiliğinden kaybolma eğilimindedir. (Bu, maddeye maruz kalmaya devam etmedikleri sürece).
Bu makale ilginizi çekebilir: Dünyadaki En Tehlikeli Uyuşturucular
İlişkili Bozukluklar
Ek olarak, Lesch-Nyhan sendromu (LNS), stereotipik hareket bozukluğu semptomlarının bazılarını sunabilir. Ayrıca, çocuğun zihinsel geriliği varsa veya kafa travması varsa da bu belirtileri gösterebilir.
Bu bozukluğun sorunu otizm, obsesif-kompulsif bozukluk veya Tourette sendromu ile karıştırılmasıdır. Bu nedenle, uzmanlar hastayı teşhis etmeden önce birkaç test yapmalıdır.
Stereotipik Hareket Bozukluğu Belirtileri
Genel olarak, stereotipik hareket bozukluğu, tekrarlayan hareketler içerir. Bunlar el sıkma, tırnak yeme, vücut sallama ve sayısız tik arasında değişebilir.
Bir problem de, stres, can sıkıntısı veya hayal kırıklığının hareketleri daha da kötüleştirmesidir. Bazı durumlarda, çocuk kendine zarar verebilir. Bu vakalar çok ciddidir ve acil olarak ele alınmalıdır.
Bu makale ilginizi çekebilir: Çocuk İstismarı ve 9 Belirtisi
Mevcut Tedaviler
Genel olarak, tedavi stereotipik hareketlere sebep olan dahili nedene bağlıdır.
Doktor tanıya bağlı olarak belli bir tedaviyi seçecektir. Bu, stereotipik hareket bozukluğunun kendine zarar verme davranışı ile tezahür edip etmediğini de içerecektir.
Genel olarak, mevcut tedavilerden bazıları:
- Ortamdaki değişiklikler. Çocuğunuzun kendine zarar vermesi durumunda, bunun olmasını önlemek için bazı adımlar atmanız gerekir. Doğal olarak, bu normalde kendilerine zarar vermek için kullandıkları nesneye bağlıdır.
- Uygun ilaçlar. Bu durumda, doktor reçete edebilecekleri ilaçları belirlemek için çocuğun yaşını dikkate alacaktır. Tipik olarak, bazıları antipsikotikler veya katekolamin tüketen ilaçlar içerebilir.
- Psikoterapi. Son olarak, bazı davranışsal tekniklerle birlikte, psikoterapi harika sonuçlar verebilir. Ek olarak yukarıda bahsettiğimiz diğer tedavileri de tamamlayabilir.
Genel olarak, bu bozuklukla ilgili en büyük sorun, çocuğun hayatına müdahale etmesidir. Yaptıkları hareketler istemsizdir. Bunun anlamı, ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar onları kontrol edememeleridir. Bu nedenle, çocuğunuzun bu bozukluğu varsa, hareketlerin kalıcı olabileceğini aklınızda tutmalısınız.
Bununla birlikte, yukarıda belirtilen tedavilerle hafif bir iyileşme veya daha fazla kontrol yeteneğinin kazanıldığını görebilirsiniz.
Çocuklarınızın herhangi birinde tekrarlayan hareketler gördünüz mü? Çocuklarınızın herhangi birinin tekrarlayan hareketler yaptığını görürseniz, güvenilir çocuk doktorunuza gidin. Doktorunuz sonrasında, neler olduğunu ve sorunun nasıl çözüleceğini keşfetmek için gerekli testleri yapacaktır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Association, A. P. (2013). DSM 5. American Journal of Psychiatry (p. 991). https://doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596.744053
- Díaz-Atienza, F., García Pablos, C., & Martín Romera, A. (2004). Diagnóstico precoz de los Trastornos Generalizados del Desarrollo. Revista de Psiquiatría y Psicología Del Niño y Del Adolescente, 4(2), 127–144. Retrieved from http://psiquiatriainfantil.org/numero5/autismo.pdf
- Pinardi, Beatriz A. Liliana E.Romagnoli, Silvia S.Bonzani, Perla Robert, Gonzalo J.Ferreyra. Síndrome de Lesch-Nyhan https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0213925106725394?via%3Dihub
- Severgnini. (2006). Trastornos generalizados del desarrollo . Arch Pediatr Urug 2006; 77(2): 167-169, 77(2), 167–169. Retrieved from http://www.aeped.es/sites/default/files/documentos/trastornos_generalizados_del_desarrollo.pdf
- Tijero-Merino, B., Gómez-Esteban, J. C., & Zarranz, J. J. (2009). Tics y síndrome de Gilles de la Tourette. Revista de Neurologia.
-
Giraldo, B. O., & Carrillo, L. B. (2010). Tics: los trastornos del movimiento más frecuentes en los niños. Iatreia, 23(4), 386-399.