Var Olmayan Ebeveynler ve 6 Özellikleri
Var olmayan ebeveynler, yani ebeveyn olamayan ebeveynler, çocukları ile duygusal olarak bağlantı kuramayanlardır. Bunun için birçok neden var ve bunları belirlemek için psikolojik olarak karmaşıklıklar mevcut.
Bir ebeveyn gerekli yiyeceği, kıyafetleri, güvenli bir evi sağlayabilir ve çocuklarının istediği tüm oyuncakları verebilir ve hala bu çocukların gerçek manada ebeveynleri var diyemeyiz.
Var Olmayan Ebeveynler ve Özellikleri
Var olmayan bir ebeveyn, çocuklarıyla ilgilenemeyen veya istemeyen bir kişi olarak tanımlanır. Ebeveynin rolünün yokluğu, derin yaralar yaratır ve çocukta duygusal bir boşluk bırakır. Genelde babaya atıfta bulunmasına rağmen, var olmayan anneleri bulmak gittikçe yaygındır.
Ebeveyn olmayan ebeveynler, aşağıda açıklayacağımız koşullardan birine veya birden fazlasına sahip olabilirler. Kendilerinden herhangi birinde resmedildiğini görürseniz, değişiklik yapma zamanıdır.
Sonuçları geri dönüşümsüz hale gelmeden önce çocuklarınızla bağı yeniden kurmak için yardım alın.
1. Kararınızı kabul ettirmek
Genellikle, bir baba fiziksel olarak bulunur. Babanın duygusal kopukluğu, ailesinin nedenlerini dinlemeden, kendi iradesi ve çocuklarının bakış açısı ile ifade edilir.
Aileniz sizi ilgilendirmez, bilmezsiniz ya da çocuğunuzun ne düşündüğünü bilmezsiniz. Yüksek hedeflerin başarılmasını talep ediyor ve zorluyorsunuz, ancak bu çabaları tanımıyorsunuz ve olumlu eylemleri pekiştirmiyorsunuz. Bu da çocuk yaşlarında orantısız cezalar uygulanmasına yol açıyor.
2. Çocukların ihtiyaçlarına karşı ilgisiz olmak
Her ne kadar güvenli bir ekonomik sağlayıcı olsalar da, çocukların çıkarları veya özelliklerine dahil değildirler. Kurallara dahil olmazlar veya sınırlar koymazlar. Ayrıca, çocuklarla paylaşmak için alan yaratma eğiliminde de değillerdir.
Onlar bir iltifat sunamaz veya zamanında bir kınama sunamazlar. Genel olarak, bu, çocukların eğitiminin tüm ağırlığını anneye bırakırlar. Çok iletişimci değiller ve sorumlulukları aileyi sağlamakla sınırlıdır.
3. Duygusal olgunluk yokluğu
O, büyümeyi reddeden, ebedi bir genç olmak isteyen bir babadır. Çocuklar yaşam tarzlarına yük oluyorlar. Karar verme ve çocukların ihtiyaç duydukları sınırları belirleme olgunluğuna sahip değillerdir.
Çocuk sahibi olmak onlar için kolaydır, çünkü ebeveynlik sorumluluğunu üstlenmezler. Kendileri çocuklarıyla olduğundan daha çok zaman geçiriyorlar. Ayrıca, çocukları için olumlu bir rol modeli olamaz. Her şeyden önce, öncelikleri kendi gereksinimlerinin tatminidir ve eğer bunu başaramazlarsa öfkelidirler.
4. Çocukları için zamanları yoktur
İş nedenlerinden dolayı evde olmayan bir baba vardır. Belki de eksik bir baba olmak istemez, belki de olumlu ve sevgi dolu bir babaya sahip bir evden gelir. Belki de babanın rolünü delegeler, çünkü evin refahını sağlamak için zorlu bir çalışma takvimini karşılamak zorundadır.
Her ne kadar teknoloji, çocukların büyümesinde daha fazla yakınlık ve ilgiyi “paylaşma” seçenekleri sunsa da, bu yeterli değildir. Çocuğun babasıyla zaman paylaşması gerekiyor. Sosyal ağlar veya WhatsApp gibi uygulamalar ile ifade edilen sevgi yeterli değildir. Sarılmaları ve varlığıyla fiziksel bir tezahürüne sahip olmaları gerekir.
5. Sorumsuz olmak
Çocukların duygusal ya da içsel ya da ekonomik desteğine dahil değildir. Annenin, çocuğun hayatında daha büyük bir rol üstlenmesi için baskı yaptığı kadar, başarılı olmaz.
Sorumsuz bir ebeveynin arkasında, bir ebeveyni tarafından yetiştirilen bir çocuk olabilir, ancak bu davranışını haklı çıkarmaz. Çocuğun babalıklarını reddeden kişi ya da ayrılık ya da boşanmadan sonra ortadan kayboluyor.
6. Aşırı ya da intikamlı bir anne var.
Her zaman, partnerlerinin varlığına izin verdiyse, partnerlerinin baba olmadığına dair şikayette bulunan annelere sorun. Evet, gerçekten yok olan ebeveynlerin arkasında, zorba anneler var.
In addition to those who assume all the responsibilities of parenting and education, there are also those who deny parents any possibility of being present.
Bir çiftin dağılması bazı kadınların çocukların babasına saldırmasına neden olur. Bu her zaman bilerek yapılmayan bir intikamdır. Ancak, bu çocuklar için daha az negatiflik oluşturur. Baba, çocuklarıyla birlikte olmak ve bir şekilde yer almak istiyor olsa da, kadın herhangi bir olasılığı reddeder.
Bir ebeveynin neden doğurduğu sonuç nedir?
Yetersiz bir ebeveyn tarafından yetiştirilmek, çocuklar için ciddi sonuçlar doğurur:
- Başkalarıyla ilgili problemler.
- Kişinin duygularıyla bağlantı kurma zorluğu.
- Kurallara uyma ve otoriteye saygı gösterememe.
- Otorite rollerini kullanamaz.
- Birinin hayallerini veya projelerini yürütme isteği ya da yetersizliği.
Sadece sorumlu, sevgi dolu ve olumlu bir ebeveynlik, çocukların sağlıklı, özgüvenli ve iyi bir benlik saygısı kazanmaları için gerekli değildir.
Bununla birlikte, kendinizin yokluğunda bir ebeveynle birlikte büyüdüyseniz, size kendi yaralarınızı iyileştirme fırsatı da sunar.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Dávila León, O. (1999). Políticas sociales, jóvenes y Estado: o el síndrome del padre ausente. Última década, (11).
- DOMÍNGUEZ MONTOYA, ÁLVARO, & MELLA CABRERA, PATRICIO. (2015). TRABAJO Y DERECHO: UN PADRE AUSENTE, EL CONFLICTO SOCIAL. Revista de derecho (Coquimbo), 22(1), 105-148. https://dx.doi.org/10.4067/S0718-97532015000100004
- Jaramillo Medina, Y. (2015). Efectos de la ausencia de la figura paterna en el desarrollo relacional de los niños santarrosanos entre 7 y 10 años (Doctoral dissertation, Psicologia).
- Obregón-Velasco, Nydia, & Rivera-Heredia, María Elena. (2015). Impacto de la migración del padre en los jóvenes: cuando la migración se convierte en abandono. CienciaUAT, 10(1), 56-67. Recuperado en 05 de febrero de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2007-78582015000200056&lng=es&tlng=es.
- Zuluaga, D. M. M., Hincapié, N. C., & Carmona, N. D. M. (2016). Enfrentando la ausencia de los padres: recursos psicosociales y construcción de bienestar. Revista Colombiana de Ciencias Sociales, 7(1), 181-200.