Boş Yuva Sendromu: Yalnızlık Evi İstila Ettiğinde
Hiç kendinizi yalnız hissettiğiniz oldu mu? Eğer bir ebeveynseniz, çocuğunuz büyüdüğünde evden gittiği gerçekliğini yaşamışsınızdır. Boş yuva sendromu olarak adlandırılan yalnızlık ve korku hislerini duymuşsunuzdur.
Bunu da okumanızı öneriyoruz: Depresyonun gözden kaçırılan 5 belirtisi
Duyguların ve hislerin tümü çevrenizde olan şeyler tarafından etkilenir. Bu yalnızca iş veya aile durumlarıyla ilgili değildir, sizinle birlikte olan insanlar da bu meselede çok önemli bir rol oynamaktadır.
Ebeveynler meselesinde, çocuklar eninde sonunda yuvadan ayrılırlar. Anne babalar bunu bilir, ancak evin yalnızlığı ile yüzleşildiğinde işler zorlaşır. Değişen ev, artık onlar için anılarla doludur.
Çocukların evden gitmesi ile yaşanan boş yuva sendromu
Boş yuva sendromu tek bir kelime ile özetlenebilir: Kayıp. Kendi yolunu çizmeye, yalnız yaşamaya ya da evden uzakta okumaya karar veren veya basitçe kendi hayatlarını kuran, bir aile kuran çocukların kaybıdır.
Evde yalnızlık duygusunu en çok annelerin yaşaması olasıdır. Çocukları onlar taşımışlardır ve onlara daha bağlı hissederler. Bu şekilde, çocuklar anneler açısından önemli bir rol oynamaktadır, çünkü anneler inanılmaz derecede kendilerini sorumlu hissederler.
Fakat aniden, çocuğunuzun odasının boş olduğunu fark edersiniz. Artık eve saat kaçta geleceği hakkında endişe duymanıza gerek yoktur, çünkü onlarla sık sık konuşma fırsatına artık erişemezsiniz.
Her şey değişmiştir ve bir ebeveyn olarak bu sizi üzer. Çoğu zaman, çocuğunuzun size sitem edebileceği davranışlar geliştirebilirsiniz; örneğin her gün onu arayabilirsiniz.
Bu, günlük ilişki ve iletişim isteğinizdir ve tamamen normaldir. Fakat her şey değişmiştir. Bu, bekar ebeveynler için çok daha zor bir durumdur. Eğer evliyseniz, boş yuva sendromu ile baş etmek daha kolay olacaktır, ancak yalnız olduğunuzda bu yalnızlık duygusu büyür.
Buna rağmen, bu; saygı göstermeniz ve en iyi şekilde yüzleşmeyi öğrenmeniz gereken bir durumdur. Üzüntü ve özlem normaldir. Her ne kadar zor olsa da, kuşlarınızın yuvadan uçtuğunu kabul etme zamanı gelmiştir.
Genç neslin günümüzdeki durumu
Boş yuva sendromu, gençlerin yaşaması gereken mevcut duruma göre olumsuz bir şekilde büyütülür. Çoğu büyük yaşlardaki çocuklar evden henüz gitmemişlerdir.
İşsizlik, güvencesiz bir iş durumu, motivasyon eksikliği veya evde oturmanın konforu; ailelerin çocuklarının hayatları boyunca onlarla birlikte olacaklarına inanmalarına neden oluyor.
Bir işin ortaya çıkması durumunda, evden uzak olmak sıra dışı bir durum değildir; hatta bu iş başka bir ülkede bile olabilir. Bu ani durumla yüzleşmeye hazır olmayan ebeveynler ise daha fazla üzülmektedir.
Çocuklar kendi hayatlarını çizmeye devam ettiklerinde ve ebeveynlerinden uzak bir aile kurduklarında; ebeveynler, torunları ile iletişime geçmelerinin ve onlara bakmanın bile zor olduğunu gördüklerinde rahatsızlık daha da artar.
Çocuğunuzun gidişi ile baş etmek
Ebeveynler ve çocukları arasındaki ilişki kesinlikle boş yuva sendromunun ne kadar ciddi olacağını belirler. Yukarıda söylediğimiz gibi, bekar ebeveyn olmak en zorudur. Buna rağmen biraz efor sarf ederek bunun üstesinden gelebilirsiniz.
- Durumu kabullenin: Bazen çözme kapasiteniz olmadığı bir durumla savaşmaya devam edebilirsiniz. Artık çocuklarınızın kendi hayatlarını yönettiklerini kabul etmenin zamanı gelmiştir.
- Partnerinize odaklanın: Eğer evliyseniz veya sevgiliniz varsa, bazen partnerinizi ihmal edebilirsiniz, çünkü hep çocuklarınıza odaklanmışsınızdır. Şimdi ise beraber daha fazla şey yapmanın zamanı veya evliliğinizi yeniden kazanmanın zamanı gelmiştir.
- Evde durmayın: Bekar da olsanız, partneriniz de olsa; bazı sağlıklı sosyal alışkanlıklar edinmenin zamanı gelmiştir. Arkadaşlarınızla buluşun, yürüyüşe çıkın veya yeni eğlenceli aktivitelere dalın, bunlar boş evinize geldiğinizde hissedeceğiniz yalnızlığı unutturmaya yardımcı olacaktır.
Bitti mi? Bunu okumadan gitmeyin: Sadelik çocuk eğitiminde anahtardır
Boş yuva sendromu üstesinden gelmesi zor bir durumdur, fakat şunu unutmayın; bu her ebeveynin eninde sonunda yaşayacağı bir dönemdir. Durumu kabul etmek, anlamak ve üstesinden gelmek için en iyi şekilde efor sarf etmek, sizin en iyi yardımcınız olacaktır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- RAUP, J. L., & MYERS, J. E. (1989). The Empty Nest Syndrome: Myth or Reality? Journal of Counseling & Development. https://doi.org/10.1002/j.1556-6676.1989.tb01353.x
- Lowenthal, M. F. (1972). Transition to the Empty Nest. Archives of General Psychiatry. https://doi.org/10.1001/archpsyc.1972.01750190010003
- Mitchell, B. A., & Lovegreen, L. D. (2009). The empty nest syndrome in midlife families: A multimethod exploration of parental gender differences and cultural dynamics. Journal of Family Issues. https://doi.org/10.1177/0192513X09339020
- Chen, D., Yang, X., & Aagard, S. D. (2012). The Empty Nest Syndrome: Ways to Enhance Quality of Life. Educational Gerontology. https://doi.org/10.1080/03601277.2011.595285