Tarsal Tünel Sendromu Nedir?

Tarsal tünel sendromu vakalarının %25'inde herhangi bir açıklayıcı neden bulunmamaktadır. Bu klinik durum acı vericidir ancak genellikle tedaviye son derece olumlu cevap vermektedir. Nadir olarak hastalık sonrası hassasiyet eksikliği ya da hareket kaybı gibi çeşitli patolojik bozuklukların kaldığı görülmektedir.

Tarsal tünel sendromu pek sık görülen bir hastalık değildir. Bu sendromun en belirgin işareti ayak tabanında ortaya çıkan ağrıdır. En fazla etkilediği grup ise 40 ile 45 yaş aralığında bulunan kadınlardır. Bu hastalığın ortaya çıkma yoğunluğu her 100.000 kişide 0,58 olarak tespit edilmiştir.

Tarsal tünel sendromu ilk olarak 1932 yılında Pollock ve Davis tarafından ortaya konmuştur. Ancak sendromun bulunduğuna karar verecek mekanizmalar ise ancak 1960 yılında Kopell ve Thompson tarafından yapılan çalışmalar sayesinde işlevsel bir hale gelmiştir.

1962 yılında Charles Keck, bu probleme ilişkin detaylı bir tanımlama yapmış ve özellikle fasya iltihabına olan benzerlikleri nedeniyle çoğu kez yanlış teşhis edildiğinin altını çizmiştir. Daha sonra Goodgold, Kopell ve Spieldholz bu sendromun tibyal sinirler üzerindeki etkilerine yönelik detaylı bir çalışma yapmışlardır.

Tarsal Tünel Sendromu Nedir?

Tarsal tünel sendromu, tibyal sinir ya da tarsal tünelde ayak tabanı sinirlerinin sıkışması sonucu görülen bir dizi işaret ya da semptomdan oluşur. Ayak bileğinin orta bölümünde, fleksör retinakulumun altında bulunur.

Tarsal tünel, osteofibrous türünde bir kanaldır. Ayak bileğinin iç tarafında bulunmaktadır. Bu kanalın tavan kısmını fleksör retinakulum ya da lake bağ doku oluşturur. Bu bölüm iç aşık kemiği çıkıntısından topuk kemiğine kadar uzanır. Fonksiyonu, fleksör tendonların dengede kalmasını sağlamaktır.

Tarsal tünel ayrıca abductor digiti minimin altından da geçmektedir. Retinakulum, kas ve topuk kemiği arasından tibyal sinir ve bunun kolları geçer. İşte bu sinirler sıkıştığında tarsal tünel sendromu ortaya çıkar. Bu sıkışma ya da baskı ise uzamayan osteofibrousun tıkanmasından kaynaklanır.

Bu sendrom, tarsal tüneli çevreleyen dokularda meydana gelen iltihaplanmanın bir sonucudur. Tarsal tünel sendromu ortaya çıktığında sinirler de iltihaplanabilir ve sıkışabilir. İşte bu durum şiddetli acıya neden olmaktadır.

Nedenleri

Tarsal tünel sendromunun farklı süreçlerin sonucunda meydana gelen çeşitli nedenleri bulunmaktadır. Bu nedenleri şu şekilde sıralayabiliriz:

• Travma. En sık rastlanan neden travmadır. Tarsal tünel sendromu genellikle burkulma, aşık kemiği, talus ya da topuk kemiğinde iç çatlak sonucu ortaya çıkar. Bunların her biri anüler bağ dokusunun kalınlaşmasına ve bunun sonucunda da sıkışma ve baskıya neden olur.
• Aşırı yük binmesi. Gerek günlük aktiviteler gerekse spor nedeniyle ayak bileğinde tekrarlanan hareketler sonucu ortaya çıkmaktadır.
• Ayak kusurları. Kemik çarpıklığı ya da düztabanlık çeşitli biyomekanik anormalliklere neden olur. Bu durum da iç yapıların gerilmesine ve tarsal tünel sendromuna yol açar.
• İnflamatuar problemler. Özellikle fleksör ya da posterior tibyal tenosinovit bu türe örnek olarak gösterilebilir.
• Tendon ve damar hastalıkları. Varisli damarlar sinirler üzerinde baskı oluşturabilir. Benzer şekilde tendonlarda kist oluşumu da aynı probleme yol açar.
• Sistemik hastalıklar. Bu tür rahatsızlıklar tarsal tünel sendromu vakalarının yaklaşık olarak %10’unu oluşturmaktadır. Bu gruba giren ve diğerlerine oranla bu sendromu daha sık tetikleyen hastalıklar diyabet, kireçlenme, hipertiroidizm (tiroid aşırılığı) ve hiperlipidemi (kanda aşırı oranda yağ bulunması) hastalıklarıdır.
• Bilinmeyen nedenler. Tarsal tünel sendromu vakalarının yaklaşık olarak %25’inin herhangi bir tespit edilmiş nedeni bulunmamaktadır.

Önemli Diğer Veriler

Tarsal tünel sendromunun en belirgin semptomu ağrıdır. Bu ağrı, ayak bileği çevresinde ve hemen hemen her zaman iç tarafta ortaya çıkar. Bu ağrı baş parmağa doğru yayılır ve özellikle yürürken çok rahatsız edici bir hal alır. Hastalığın daha ileri evrelerinde dinlenirken bile ağrılar devam eder.

Yakıcı bir ağrıya genellikle kaşıntı, kramp ya da ani sancı eşlik eder. Bu ağrı başlangıçta sadece ayakta dururken, yürürken ya da bazı ayakkabı türlerini kullanırken hissedilir. Ağrı büyük çoğunlukla günlük işleri tamamlayıp dinlenme aşamasına geçildiğinde, yani geceleri ortaya çıkar. Ayak bileğini, bacağı ya da ayağı hareket ettirince kısmen de olsa bu ağrının azaldığı görülür.

Bunların yanında ayakta, ayak parmaklarında ya da ayak bileklerinde uyuşukluk ve bu bölgedeki kaslarda zayıflama hissi de yaygın olarak görülür. En ağır vakalarda bu güçsüzlük hissi çok ciddi olarak yaşanır ve ayak yapısında deformasyona kadar gidebilecek sonuçlara ulaşabilir.

Doğru bir tedavi uygulandığı takdirde, tarsal tünel sendromunun tamamen iyileşmesi mümkündür. Bu hastalığa yakalanan insanların sadece küçük bir bölümünde kısmi ya da tam hissizlik veya hareket kaybı gibi patolojik bozukluklar devam eder. Ayrıca yine hastaların çok küçük bir bölümünde rahatsızlık nüksettiği görülmektedir.