Temel Titreme: Belirtileri, Nedenleri ve Tedavileri

Üst ve alt ekstremitelerde titreme, çeşitli hastalıkların bir belirtisidir. Bunlardan biri temel titreme adı verilen durumdur. Bu yazıda size her şeyi anlatıyoruz!

Temel titreme halk arasında yaygındır. Aslında, en yaygın hareket bozukluğudur, Parkinson hastalığından çok daha yaygındır. İstatistiksel olarak, yetişkinler arasında Parkinson’dan yirmi kat daha yaygındır.

Temel titreme, sürekli sallanma olarak ortaya çıkan istemsiz hareketlerle karakterizedir. Titreme esas olarak üst ekstremitelerde görülür: eller ve kollar. Epizodlar genellikle simetrik olarak ve duraklamalarla ortaya çıkar. Zamanla devam eden kronik bir durumdur. Bununla birlikte, gün boyunca tezahür etmez ve bazen her gün de tezahür etmez.

Temel titreme hayatı tehdit etmez ve bilişsel bozukluk veya sinir sistemi dejenerasyonu ile ilişkili değildir. Ancak, iyi huylu olarak nitelendirmiş olmasına rağmen, oldukça rahatsız edicidir. Sonuçta, bu bozukluk hastanın günlük yaşamda birçok aktiviteyi yapma yeteneğini de etkiler. Buna yazı yazmak, bir fincan çay içmek veya ayakkabı bağcıklarını bağlamak da dahildir.

Temel titreme nedenleri

Hastalığın nedenini belirleyebilmek adına bu bozukluk hakkında yeterli bilimsel çalışma yoktur. Çünkü yavaş ilerleyen iyi huylu bir durumdur.

Bununla birlikte, temel titremenin, hareket çekirdeğindeki sinir sistemi bağlantılarında bir başkalaşma olduğu bilinmektedir. Talamus, nigrostriyatal yol ve beyincik, sinir sisteminin vücut hareketlerini düzenlemekten sorumlu parçalarıdır. Bilimsel hipotez, temel titremenin bu bölgelerin bazılarını nihayetinde istemsiz hareketler üreten anormal bir değişikliğe uğratmasıdır.

Ebeveynlerin ve çocukların temel titremeden muzdarip olduğu ailesel vakaların varlığı, öncelikle bozukluğun genetik bir bileşeni olduğunu doğrular. Aslında, insanlar bu durumu “aile titremesi” olarak da bilirler.

Temel titreme belirtileri

İlk olarak, bu durumu Parkinson’dan ayırmak önemlidir. Bu durumun temel özelliği, kişi belirli bir hareket gerçekleştirdiğinde veya belirli bir duruşu sürdürmeye çalıştığında istemsiz hareketlerin meydana gelmesidir. Parkinson hastalığında istemsiz hareketler istirahatte meydana gelir.

Üst ekstremite titremeleri olan bu anahtar işarete ek olarak, durumun diğer belirtileri şunlardır:

• Seste değişimler. Temel titreme, ses tellerinde ses üretimini değiştirerek larenksi etkileyebilir.
• Baş hareketleri. Kişi sanki başıyla “evet” ya da “hayır” der gibi hareketler yapar. Ancak, istemsizdir.
• Günlük yaşam aktivitelerini yapmakta zorluk. Bazen, titreme yeterince açık olmasa da, kişi bir şey tutmak, bir araç kullanmak veya yazı yazmakta zorluk çektiğini fark eder.

Tedavi edilmezse, semptomlar yaşla birlikte kötüleşme eğilimindedir. Aslında, kişi çok fazla kafein tükettiğinde semptomların kötüleştiği ve daha tekrarlayıcı hale geldiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, bu stresli durumlarda veya kötü bir gece uykusundan sonra da olur.

Tedavi Seçenekleri

Her şeyden önce, temel titreme için bir tedavi olmadığını açıklığa kavuşturmalıyız. Tipik olarak, hijyenik diyet önlemleri ile doktorların kafein tüketimini durdurmayı hedefledikleri belirtilmektedir. Ayrıca, tıp uzmanları stres için psikoterapi veya uyku hapları gibi çeşitli eylem planları önermektedir.

Ayrıca, bazı hastalar kas kontrolü, koordinasyon ve dengeyi geliştirmeyi amaçlayan fizik tedavi ve kinesiyoterapi seanslarından yararlanır.

İlaç tedavisinin kullanımı ile ilgili olarak, aşağıdaki ilaçlar en yaygın olarak kullanılan ve en bilimsel kanıtlara sahip ilaçlardır:

• Propranolol. Bu bir beta blokerdir. Aslında, semptomları azaltmada muhtemelen en etkili ilaçtır. Bununla birlikte, kalp hastalığı olan hastalar bu ilacı dikkatle almalıdır. Bu, özellikle tıkanma öyküsü varsa. Ayrıca, bunu her zaman profesyonel gözetim altında yapmalıdırlar.
• Primidon. Bu bir antikonvülsandır.
• Antidepresanlar. Bazen doktorlar, bunları düzensizliğe neden olabilecek stresi kontrol etmeleri için önerir.
• Anksiyolitik. Bunlar stres yönetimi ve uyku düzenlenmesi konusunda yardımcı olabilir.
• Botulinum toksini. Bazen doktorlar bunu vücudun belirli bölgelerine enjekte edilebilir dozlarda önermektedir. Tipik olarak, bu kafa ve ellerden ibarettir.

İlave tavsiyeler

Son olarak, yukarıdaki tedaviler işe yaramazsa, tıp uzmanları daha karmaşık tedavileri gösterebilir. Bununla birlikte, bunları çok düşük ilaç yanıtı ve geçersiz klinik tabloya sahip hastalar için saklarlar.

Genel olarak, diğer bazı son çare terapötik seçenekler şöyledir:

• Stereotaktik radyocerrahi. Bu, belirli bir sinir sistemi alanına odaklanan yüksek güçlü radyo frekansın kullanımını içerir.
• HIFU. Bu yukarıdaki teknikle aynıdır. Bununla birlikte, bu iyonize olmayan ultrasonik dalgalar kullanır.
• Stimülatör implantı. Bunun için tıp uzmanları talamusa elektriksel impulslar gönderen bir cihaz yerleştirir.
• Talamotomi. Bu talamusun cerrahi olarak bazı bölgelerinin açılmasından oluşur. Günümüzde tıp uzmanları geleneksel tekniklere başvurmamaktadır. Bunun yerine, invaziv cerrahiyi önleyen radyocerrahi veya HIFU’yu tercih etme eğilimindedirler.