Çocuğunuzun Evcil Hayvanının Ölümünü Aşmasına Nasıl Yardım Edersiniz

Bir evcil hayvanın ölümü çocuklar için derin bir duygusal darbedir. Bu süreçte çocuğunuzun yanında olmalı ve bu durumla başa çıkmalarına yardım etmelisiniz.

Bir evcil hayvan ölümü tamamıyla kalp kırıcıdır. Sizin hissediyor olabileceğiniz acının yanında, çoğunlukla çocuğunuzun ölüm hakkında muhtemelen ilk deneyimi olan bu durumla ilgili çocuğunuz için hissettiğiniz endişe de devam edecektir. Bu yazımızda, çocuğunuzun evcil hayvanının ölümünü aşmasına nasıl yardım edebileceğinizi öğreneceksiniz.

Çocuğunuzun Evcil Hayvanının Ölümünü Aşmasına Nasıl Yardım Edersiniz

Bunun nasıl gerçekleştiği  – uzun bir hastalıktan dolayı mı, yoksa trajik bir kazadan dolayı mı olduğu -, hayvanın boyutu, veya ne kadar süredir aile ile birlikte yaşıyor olduğu önemli değildir. Neticede, çocuğunuzun evcil hayvanının ölümü onlar için anlaması, kabul etmesi ve aşması çok zor olan bir şey olabilir.

Evcil hayvanlar ailenin bir parçasıdır. Çocukların oyun arkadaşları ve macera partnerleridir. Konu bu hayvanların ölümlerine geldiğinde çocuklar duygusal anlamda zorlanır, terk edilmiş hisseder ve hatta başka birini de kaybetme korkusu bile geliştirebilirler.

Çocuğunuzun bu zor deneyimin üstesinden gelmesine nasıl yardım edebileceğinizi öğrenmek için okumaya devam edin.

1. Çocuğunuzun evcil hayvanına karşı hissettiği sevgiyi anlamaya çalışın.

Çocuğunuza bu süreci anlaması konusunda yardım etmenin ilk adımı yaşadıkları şeyi anlamaya çalışmaktır. Belki de siz ailenizin hayvanını tam da bu şekilde görüyorsunuz: bir hayvan yoldaş.

Ancak, çocukların büyük çoğunluğu için, bir evcil hayvan bundan çok daha fazlasıdır. Hayvan onların en iyi arkadaşıdır ve hayvanı kardeşleri gibi görüyor bile olabilirler.

Bir evcil hayvan kaybetmenin yasını tutmak, bir aile bireyinde olduğu gibi, zordur. Bunun sebebi, hangi ırktan oldukları fark etmeksizin, çocuğunuzun evcil hayvanınızı ailenin bir parçası olarak sevmesidir.

2. Çocuğunuz ile empati kurun.

Kendinizi onların yerine koyun. Çocuğunuzla empati kurmaya ve onların yerinde olsanız nasıl hissedeceğinizi anlamaya çalışın.

Onlara yakinen dikkat edin, çünkü bu kabullenme ile ilgili bir deneyim, acı ile ilgili değil. Sevilen birinin kaybı ne olursa olsun can acıtıcıdır.

Eğer evcil hayvanınız uzun bir hastalık sonrasında öldüyse ölümlerini kabul etmek büyük ihtimalle ölüm bir kaza sonucu olsaydı olacağından daha kolay olacaktır. Nihayetinde, çocuğunuz hayvanın hasta olduğunu bildiğinde ölüm daha beklendik bir şey olacaktır.

Ölümle sonuçlanan bir kaza gibi bazı durumların tahmin edilemezliği çocuğunuzun her şeyin kontrol edilemeyeceği gerçeği ile ilk karşılaşması olabilir ve bu onların çok fazla korku yaşamasına sebep olabilir.

3. Evcil hayvanlarının ölümü ile başa çıkmak: gerçekleri yumuşatmaktan kaçının.

Bazı ebeveynler, çocuklarını korumayı amaçlayarak evcil hayvanlarının bir kaza dolayısıyla öldüklerini açıklamak yerine hayvanın “kaçtığını” söylemeyi seçerler.

Bunu yapmayın.

Çocuğunuzla evcil hayvanlarının ölümü hakkında konuşmak inanılmaz derecede zordur. Ancak, çocuğunuz gerçekleri bilmeyi hak ediyor.

4. Çocuğunuzla oynayın.

Çocuğunuza yas sürecinde onunla oyunlar oynayarak eşlik edin.

Bazı çocuklar pelüş hayvanları hastalanıp ölmüş gibi bile davranabilir. Bu rol yapma oyunu güçlü ve iyileştirici olabilir. Bu oyundan yararlanın ve oyunu çocuğunuzun ailenizde yaşanmış olan kaybı anlaması ve kabul edebilmesi için kullanın.

5. Onların evcil hayvanlarının ölümünün üstesinden gelmesine yardımcı olmak için çocuğunuzla birlikte kitap okuyun.

Bir aile bireyinin veya hayvanın ölümü ile ilgili birçok hikaye vardır, Sumara Marletta Guimbra’nın hikayesi Sonsuza Dek Kalbinde gibi. Çocuğunuza ölümle ilgili bir hikaye okumak ve bu konuda konuşmak için zaman ayırın.

6. Onların evcil hayvanın ölümünün üstesinden gelmesine yardımcı olmak için hislerinizi paylaşın.

Bazı çocuklar hissettikleri acıyı ifade etmekte zorlanırlar. Evcil hayvanınızın ölümünün sizi de etkilediğini göstererek çocuğunuzun katalizörü haline gelin.

Çocuğunuza üzgün olmanın normal olduğunu öğretin, ağlamanın normal olduğunu ve sevilen birini özlemekte yanlış bir şey olmadığını öğretin.

7. Çocuğunuz ile konuşun.

Ölüm genellikle çocukların sonsuz miktarda sorular sormasına sebep olur. Bu sorulara çocuğunuzun yaşına uygun ve mümkün olan en dürüst şekillerde cevap vermeye hazırlanın.

8. Evcil hayvanınızın hayatını onurlandırın.

Evcil hayvanınız ile ilgili konuşmayı unutmayın. Ne de olsa, hayvanınızla ilgili konuşmak ve ailenizin onunla geçirdiği güzel zamanları hatırlamak çocuğunuz için önemlidir. Küçük bir cenaze töreni de çocuğunuza yardım etmenin iyi bir yolu olabilir.

Evcil hayvanına veda etmek çocuğunuzun biraz daha iyi hissetmesi için ihtiyacı olan bir şey olabilir. Ancak, bu acılarının kaybolacağı ve hayvanlarını özlemeyi bırakacakları anlamına gelmez.

Diğer bir seçenek, çocuğunuza evcil hayvanını hatırlaması konusunda yardım edecek bir fotoğraf albümü yapmak ya da hayvanın adına bir ağaç dikmek olabilir. Çocuğunuzla derin düşünceleriniz hakkında konuşmak onların biraz daha iyi hissetmesine yardımcı olabilir.

9. Onlara hemen yeni bir evcil hayvan almayın.

Çocuğunuzun kaybını sindirmek ve arkadaşının artık olmadığını kabul etmek için zamana ihtiyacı vardır.

Bu boşluğu yeni bir hayvanla doldurmaya çalışmayın. Yeni bir evcil hayvan sahiplenmeyi düşünmeden önce çocuğunuza bu kaybı aşmak için zaman verin.

10. Bir gözünüz çocuğunuzda olsun.

Ağlamak ve zaman zaman üzgün olmak normaldir. Ancak, çocuğunuzun kabus gördüğünü, uyuyamadığını veya çok fazla anksiyete hissettiğini gözlemlerseniz bir çocuk doktoruna danışın. Çocuğunuzun evcil hayvanının ölümünün üstesinden gelmek için terapi alması gerekiyor olabilir.

Bir evcil hayvanın ölümü çoğunlukla çocukların ölüm ile ilk karşılaşmasıdır. Sabırlı olun, çocuğunuzla zaman geçirin ve ona onu ne kadar sevdiğinizi gösterin. Ona, bir insanın ölümü söz konusu olsaydı nasıl yapacaksanız aynı şekilde evcil hayvanlarının ölümünün üstesinden yavaş yavaş gelmesi için yardımcı olun, çünkü çocuğunuzun evcil hayvanı onun en yakın arkadaşıydı.