Çocukluk Çağında Bağlanma Ve Bunun Yetişkin Hayattaki Önemi
Çocukluk çağında bağlanma, insan hayatının en erken safhalarında kurulan ve gelecekteki ilişkileri belirleyebilen duygusal ve davranışsal bir bağdır.
Yalnız, her şeyde bir denge olmalı ve bu herhangi bir istisna teşkil etmez. Çok fazla bağlanma, çok fazla şımartıcı olma ya da çok fazla koruma; sarılma, sevgi ya da dikkatin eksik olması kadar zararlı olabilir.
Çocukluk çağında bağlanma temel bir ihtiyaçtır
Çocukluk çağı bir çocuğun beyninin doğal ve sağlıklı bir şekilde gelişmesine izin verir. Bu çağda ilişki, ilişkiler ve başkalarıyla sosyalleşmeyle ilgili bazı dinamikleri oluşturmaya başlar.
Ebeveynler çocuklarını düşünmüyorsa ya da onlardan uzaklaşırsa – onlarla işlevsiz bir ilişki kurarsa – çocuklarının gelecekteki ilişkilerinde kendilerini güvende hissetme olasılıkları oldukça düşük olur.
Yaşamın ilk yıllarında kurulan güven, ileride sağlıklı ilişkiler kurabilmek ve duygusal bağımlılıktan kurtulmak için çok önemlidir, bu yüzden çok dikkat edilmesi gereken bir şeydir.
Örnek olarak, eğer çocuklar bağlanmanın erken döneminde ebeveynlerinden ayrılmaktan dolayı acı çekiyorsa, buna odaklanabilirler.
Çoğu durumda, ebeveynler çocuklarını görmezden gelebilir çünkü onların hiçbir şeyin farkında olmadıklarına inanırlar. Çoğu yanlış bir biçimde, küçük çocukların kişisel etkileşimleri ile ilgili kaygısal sorunlar geliştiremeyeceğini düşünür.
Çocukluk çağında bağlanma çeşitleri
1. Güvenli bağlanma
Bu bağlanma biçiminde ebeveynler çocuklarına yaklaşır ve onların duygusal ihtiyaçlarına cevap verirler. Onları görmezden gelmezler, onlara sevgi gösterirler ve onlarla her zaman temas kurmaya çalışırlar.
Temas kurmaya çalışmak, sadece öpücük ya da sarılmak demek değildir.
Bazen, küçük çocuklar böyle jestlere cevap vermez çünkü onları istemezler.
2. Kaygılı ya da ikircikli bağlanma
Bu bağlanma biçiminde anne ve babalar sevgi doludur ancak bunu nasıl göstereceğini bilmezler. Sonuç olarak ortada daha az irtibat vardır, çocuklarıyla empati kurmazlar. Böylece arada bir miktar mesafe oluşur.
Buna ek olarak, unutulmaması gereken önemli bir husus da, bu tür bir bağlanmada daima çocuğa karşı olumsuz bir tutum olmasıdır. Anne ve babalar sık bir biçimde çocukların yaptıkları tüm kötü şeyleri işaret eder, ancak iyi olanları işaret etmezler.
Bu, öz saygı eksikliğine neden olabilir.
Bunu da okuyun:
3. Endişeli ve kaçınmalı bağlanma
Bu durumda, çocuğun açıkça reddedilmesi ve ebeveynlerin hoş olmayan davranışlar sergilemesi mümkündür.
Sadakatsiz, alkolik, küfürlü konuşan ya da çocuğu görünmez ya da yük olarak gören ebeveynler bu duruma örnek olarak gösterilebilir.
Reddetmek yaygın bir cezadır. Çocuk ise, bir rahatsızlık olduğunu ve sevilmediğini anlayacaktır. Bu, yaşamın ilerleyen dönemlerindeki ilişkilerine de yansıyacak ve hayal kırıklığına uğrayacaklardır.
4. Kaygılı ve dağınık bağlanma
Çocukluk çağı bağlanmalarının bu son örneği, aile içindeki, özellikle de anne ve babalar arasındaki istismar ve manipülasyonu içerir.
Çocuğun kafası karışır, çünkü kendilerine bağlı olan babalık figürlerine yaklaşırlar, ancak sonra onları manipüle ederler. Bu, korku ve yanlış anlama üzerine kurulmuş bir ilişki haline dönüşür.
Bu, daha sonraki ilişkilerde ne istediklerini bilmedikleri zaman ortaya çıkar. Çocuk nasıl seveceğini öğrenmeyecek ve manipülasyon ve kontrol her zaman mevcut olacaktır.
Gördüğünüz gibi, çocukluk bağları çok önemlidir ve erişkin yaşantımızdaki ilişkilerde ortaya çıkan birçok sorunun kökenini oluşturur.
Sağlıklı bağlar geliştirmeniz hayati önem taşır, çünkü ebeveynleriniz ilk sosyal bağlarınızı oluştururlar.
Denge, yukarıda da belirttiğimiz gibi, çok önemli bir rol oynamaktadır. Hem aşırı temas hem de temas ve şefkat eksikliği çok olumsuz olabilir.
En önemli sonuç onların başkalarına bağımlı kalmalarına neden olmaktır, bu yalnızca sevgi aramak için olmakla kalmaz, aynı zamanda onay almak için de olabilir.
Hepimiz çocukluğumuzda güvenli bir bağlanma yaşamamış olabiliriz, ancak bununla ilgili en iyi şey de bunun değişebilir bir durum olmasıdır.
Bir çocukluk çağının ürünü olan ve gelişiminizi etkileyen sinir bozucu ve acı verici ilişkileri nasıl geliştireceğinizi öğrenebilirsiniz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Bowlby, J. (1979). The Bowlby-Ainsworth attachment theory. Behavioral and Brain Sciences, 2(4), 637-638. https://www.cambridge.org/core/journals/behavioral-and-brain-sciences/article/abs/bowlbyainsworth-attachment-theory/6D35C7A344107195D97FD7ADAE06C807
- Páez, D., Fernández, I., Campos, M., Zubieta, E., & Casullo, M. (2006). Apego seguro, vínculos parentales, clima familiar e inteligencia emocional: socialización, regulación y bienestar. Ansiedad y estrés, 12(2-3), 329-341. https://www.researchgate.net/publication/301650510_Apego_seguro_vinculos_parentales_clima_familiar_e_inteligencia_emocional_socializacion_regulacion_y_bienestar
- Pérez, V. R., & Martínez, L. M. R. (2015). Apego, miedo, estrategias de afrontamiento y relaciones intrafamiliares en niños. Psicología y salud, 25(1), 91-101. https://psicologiaysalud.uv.mx/index.php/psicysalud/article/view/1342/2468
- Amar Amar, J., & Berdugo de Gómez, M. (2011). Vínculos de apego en niños víctimas de la violencia intrafamiliar. Psicología desde el Caribe, 1-22. http://rcientificas.uninorte.edu.co/index.php/psicologia/article/viewFile/2076/9353