Ergenlerin Yalan Söylemesi: En Korkulan Senaryo
Ergenlerin yalan söylemesi hiç şüphesiz ebeveynler için en korkulan senaryo çeşitlerinden biridir. Bir kişinin yalan söylemesinin altında pek çok neden yatıyor olabilir. Ancak genel olarak ebeveynlerin bundan korkma nedeni ergenlik çağını yaşayan genç bir bireyin karmaşıklığıdır.
İlk sorular
Yalan söylemek tam olarak nedir? Doğruyu söylememek mi? Ya da onu saklamak mı? Onu bir yalanın karşıtı gibi düşünmemiz için gerçeği söylememek belli bir düşmanlık mı içermeli? Peki, yalan söyleyen taraf ebeveynler olduğunda ne olur?
Yalanlar, büyük yalanlar ve beyaz yalanlar diye ikiye ayrılabilir mi? Veya hepsi, en önemsiz ve zararsız olanları bile aynı değere mi sahiptir? İçinde yalan bulunma ihtimali olan bir senaryo ile karşılaştığımızda bunları ve başka soruları kendimize sorarız.
Bazen üstü kapalı bir şekilde karşımıza çıkarlar. Ergenlerin söylediği yalanlar bir şekilde aradan sızmak için çömelmiş halde bekler.
Ergenlerin yalan söylemesi: Ebeveynlerin rolü
O halde neden ebeveynler bu konu hakkında çocuklarıyla konuşamıyorlar? Onların yalan söylemelerine nasıl engel olabilirler? Nasıl çocuklar lahanadan çıkmadıysa, yalanlar da durduk yere oluşmazlar. Hatta genellikle bir yörünge çizerler.
Çocukluk dönemi boyunca çocuklar gerçekle fanteziyi birbirine karıştırırlar ve hayal güçlerini dizginlemezler. Hikayelerinin tamamen doğru olmadığını söyleyebiliriz. Ancak bunu yaparken motivasyonları masumdur. Çocuklar büyüdüklerinde bu oyun türü yok olacaktır.
Sorun, çocuklar yalan söyleyerek ikincil bir fayda elde edebileceklerini anladıklarında başlar.
Ergenlerin yalan söylemesi: Olası senaryo çeşitleri
Çoğu kez yalan söyleme, dışarı çıkmayla ilgili şiddetli kısıtlamalardan ve ebeveynlerden izin istemekten kaynaklanır. Yalnızca okul notlarıyla veya çantalarına “kazayla” giren sigarayla ilgili de olabilir.
Susana Molina Martin (2010) şuna dikkat çekiyor:
“Gelişimsel her aşamada olduğu gibi ergenlik davranışını da fiziksel, psikolojik ve sosyal faktörler belirler.”
Eğitim merkezleri, bir öğrencinin çevresiyle ilişkisinde ortaya çıkan yeni etkileşim formlarına adapte olmaya çalışıyorlar.
Yazar Susana Molina Martin, ergenlik çağındaki numara yapma veya simülasyon davranışını tarif ediyor ve onu çocuğun toplumda hayatta kalmak için ihtiyaç duyduğu şeylerin bir sonucu olarak analiz ediyor.
Bunu da okuyun: Ergenlik Çağındaki Çocuğunuzun Yalanını Anlamak
Ergenlerin yalan söylemesiyle ilgili ne zaman endişelenilmeli?
Yalan söylenmesi -arada sırada olduğunda- sizi çok endişelendirmemeli. Bazı işaretleri tanıyabileceğinizden emin olun. Böylece bu davranış türü bir kural değil bir istisna olacaktır. Bir alışkanlık olduğunda müdahale etmelisiniz.
Neden ergenlik çağı?
Ergenlik, kişinin kimliğini aradığı dönemdir. Otonomi ve özgürlük arayışı vardır. Bu arayış onları ebeveynlerinden ayırır. Bir ergenin isteklerinin ebeveynlerinin istekleriyle uyuşmadığına çok sık rastlanır. İşte bu da yalanların ortaya çıkışı için mükemmel bir senaryo demektir.
Sonuç
Ergenlikte yalan söylemek, genç bireyin henüz gideceği yolu bulamadığını ve bu nedenle bir kimlik ödünç aldığını gösteriyor olabilir.
Yalanların sunduğu kısayolların genellikle rahatsızlık verici bir şeyden kurtulmak için kolaylık sağladığının da üstünde duralım. Ancak kısa ömürlüdürler. Bu nedenle de zararlı olabilir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Molina Martín, Susana, & Inda Caro, Ma de las Mercedes, & Fernández García, Carmen Ma (2010). ¿MENTIRA, SIMULACIÓN O ENGAÑO? UNA PERSPECTIVA DESDE LA ADOLESCENCIA.. Revista Española de Orientación y Psicopedagogía, 21(1),109-120.[fecha de Consulta 9 de Enero de 2020]. ISSN: 1139-7853. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=3382/338230784010
-
Martín, S. M., Caro, M. D. L. M. I., & García, C. M. F. (2010). ¿ Mentira, simulación o engaño? una perspectiva desde la adolescencia. REOP-Revista Española de Orientación y Psicopedagogía, 21(1), 109-120.
-
National Research Council. (2011). The science of adolescent risk-taking: Workshop report. National Academies Press.
- Arvelo Arregui, L. (2003). Función paterna, pautas de crianza y desarrollo psicológico en adolescentes: Implicaciones psicoeducativas. Acción Pedagógica.
- Santrock, J. W. (2003). Psicología del desarrollo en la adolescencia. In Psicología.
-
Engels, R. C., Finkenauer, C., & van Kooten, D. C. (2006). Lying behavior, family functioning and adjustment in early adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 35(6), 949-958.
