Multipl Skleroz Hastalığı Hakkında Ne Bilmeliyiz

Multipl skleroz bir demiyelinizan nörolojik hastalıktır ve çoğunlukla merkezi sinir sistemini etkiler.

Multipl skleroz hastalığı, merkezi sinir sistemini etkileyen nörolojik bir hastalıktır. Değişik durumlara girebilen bir kronik hastalık olması sebebiyle her vaka farklı bir şekilde gelişir.

Merkezi sinir sisteminde plak ya da miyelinin kaybolduğu alanların ortaya çıkmasıyla oluşur. Miyelin, nöronların aksonlarını örten ve koruyan maddedir.

Başlıca işlevi sinir uyarılarının iletim hızını arttırmaktır. Zarar görmesi bu hastalığın ne kadar riskli olduğunu göstermektedir.

Ne yazık ki depresyon multipl sklerozlu hastalarda, özellikle hastalık ilk tanı konulduğunda çok yaygındır.

Multipl skleroz ne yapar?

Bu hastalık erkeklerden daha fazla kadınları etkiler ve Kafkasyalılar üzerinde daha büyük bir etkiye sahiptir. 20 ile 40 yaşları arasında başlar ve coğrafi bir dağılımı izler.

Ekvatordan uzak ülkelerde hastalığa rastlama oranı daha fazladır. Bu yüzden, özellikle Kuzey ülkelerinde yaygındır. Hatta, yolculukları ile birlikte yayılmasını kolaylaştıran vikinglerdi.

Son kanıtlar, ilginç bir çevresel etkiye işaret etmektedir. D vitamini ve ısı koruyucu faktörlerdir. Bu kısmen hastalığın coğrafi dağılımını açıklayabilir.

Nasıl açığa çıkar?

Genetik olarak, insanın lökosit antijenleri HLA – DR2 ve HLA – DQ ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Ayrıca hastalık, doğrudan aile üyelerinin bu hastalığı taşıdığı ailelerde, toplumun geri kalanına göre daha sık görülür.

Multipl skleroz hastalığı ve klinik belirtileri

Nörolojik semptomlar

En sık görülen (% 61) semptomlar hassastır. Bunlar arasında bir alanda parestezi, (üzerinizde karıncalar yürüyormuş hissi) veya hiposektezi olabilir.

Sıklıkla genç hastalarda hastalık optik nörit olarak başlar. Bu durumlarda, görme bulanıklaşır ve gözleri normal konumlarından hareket ettirmek acı verir.

Aslında, genç bir insanda bu tek taraflı kayba yol açabilir. Bu durumda, multipl skleroz asla görmezden gelinmemelidir. Diğer bir belirti çift görme olabilir.

Zayıflık ve motor semptomlar optik nörit kadar sık ​​görülür. Bunlar piramidal yolun lezyonunun bir sonucudur.

Bu arada, medüler lezyonlarda, diğer semptomlar sıklıkla görülür.

Cinsel güçsüzlük ve acilen idrar yapma ihtiyacı görülebilir. Servikal lezyonlarda boyun hareket ederken ağrılı elektrik çarpması hissi veren lhermittenin bir belirtisi olabilir.

Ayrıca serebral bir lezyon varsa, kelimeleri ifade etmek zor olabilir. Koordinasyon eksikliği, göz titremesi ve sarsıntılar da görülebilir.

Gelişmiş durumlarda, bellek kaybında kendini gösteren nörolojik disfonksiyon yaşamak oldukça yaygındır. Sonuç olarak, davranış değişikliği, öfori nöbetleri ve inhibisyon göstergeleri de olabilir.

Hastalar özellikle tanıyı ilk aldıkları zaman, sıklıkla depresyon yaşamaktadır. Bununla birlikte, depresyon reaktiftir ve hastalığın sonucu değildir.

Gelişen kalıplar

Multipl skleroz aşağıdaki kalıpların bir veya daha fazlasının ardından evrimleşebilir:

• Yinelenen kalıp: Olguların% 85’i bu modeli takip eder. Bu kalıp, sonradan ilk duruma geri dönecek şekilde sivri uçlar üretmektedir.
• İkincil ilerleyen kalıp: Bazı durumlarda, sivri uçlar bir süre sonra, belirtiler ilerlemeye başlar.
• Asıl ilerleyici kalıp: Olguların% 10’u baştan beri, sivri uçlar olmaksızın ilerleyen eğriyi takip eder. Ne yazık ki, bu kötü bir prognoza sahiptir.
• İlerleyen kalıp- tekrarlayan: Bu sadece bu hastalığın vakalarının % 5’inde görülür. Bu durumda, hastalık en başından itibaren ilerleyici bir yol alır.

Teşhis

Multipl skleroz tanısı temel olarak bir klinikte yapılır. Ayrıca iki temel gereksinim vardır:

• Semptomlar olmaksızın en az bir ay arayla ayrılmış 2 veya daha fazla semptom atağı olmalıdır (geçici yayılım).
• Semptomlar ve işaretler en az 2 farklı lezyon içermelidir (aralıklı yayılma). Örneğin, tek bacakta felç ve tek gözle bulanık görme.

Bir dizi test tanıyı destekler.

Beyin omurilik sıvısı (BOS) analizi

Normalde BOS tamamen şeffaf ve hücrelidir. Multipl sklerozu olan bir kişinin beyin omurilik sıvısı aşağıdakileri gösterir:

• Lenfositlerin ve tam proteinlerin yükselmesi,
• Hastaların yaklaşık % 80’inde lg G’nin yükselmesi.

Uyarılmış potansiyeller

Bu tekniği kullanarak, duyusal yolların hızını belirleyebilirsiniz. Nöral iletimdeki elektrik iletiminin yavaşlamasının saptanması, demiyelinize bir lezyon olduğunu düşündürmektedir.

Neyse ki bir hekim bunu bir muayenehane olmadan da teşhis edebilir. Bugün, neredeyse görsel olarak uyarılmış potansiyellerle bunu ölçüyorlar.

MR (manyetik rezonans)

Bu, teşhis için en iyi sonuçlara sahip olan testtir. Sadece bir çalışmada uzmanlar aşağıdakileri belirleyebilir:

• Lezyon sayısı
• Uzaysal yayma
• Geçici yayılım (en yeni lezyonlar en çok görülebilir)

Bir MR’de “Dawson’ın parmakları” gözlemlenebilir. Bunlar oval (parmak gibi) lezyonlardır. Serebral ventriküllere dik ve bu hastalığın karakteristik özelliği olan lezyonlardır.

Tedavi

Şu anda, bu hastalık için hala bir tedavi yoktur.

Bununla birlikte, mevcut tedaviler iki yönde ilerler:

1. Bir yandan, semptomları sakinleştirmek için tedaviler vardır.
2. Öte yandan, hastalığın seyrini değiştirebilen tedaviler vardır.

Ek olarak, semptomları tedavi etmeyi amaçlayan ilaçlar da vardır.

• Ağır çıkışların tedavisi mega dozda kortikosyondur. Kalıp ve uygulama yöntemi sivriliklerin şiddetine bağlıdır.
• İmmünomodülatörler hastalığın seyrini ayarlamak için kullanılır. Glatiramer asetat ve beta interferon birincil ilaçlardır. Bunlar var olanlar arasında en etkilileridir. İkincil savunma ilaçları natalizumab ve fingolimoddur.

Multipl skleroz hastalığı teşhisi konan kişilerde görülen yüksek depresyon oranı, iyi ve destekleyici bir psikolog ihtiyacını açıklamaktadır.