Ayrılık Anksiyetesi: Nedenleri ve Tedavisi

Unutmayın: Çocuğunuzda olabilecek bu bozukluğu ya da herhangi bir başka bir hastalığı sadece bir uzman teşhis edebilir. Bilgi almaya ve öğrenmeye devam edin. Çocuğunuzun ayrılık anksiyetesi çektiğini düşünüyorsanız bir uzmanı ziyaret edin.

Ayrılık anksiyetesi çocuk gelişiminde çok yaygın bir sorundur. Genellikle 8-12 aylık bebeklerde görülür ve genellikle yaklaşık 24 aylıkken son bulur. Bununla birlikte, bazı çocuklar ilkokul ve ergenlik döneminde ayrılma anksiyetesi belirtileri taşır.

Ayrılık anksiyetesi genellikle genel ruh ve zihinsel sağlık sorunlarının göstergesidir. Bu bozukluğu olan çocukların yaklaşık üçte birine yetişkinlikte bir zihinsel hastalık teşhisi konuyor.

Buna ek olarak, zihinsel sağlık sorunlarının yaklaşık yarısı, bu bozukluktan şüphe duyulduğunda tespit ediliyor. Bu yazıda, ayrılık anksiyetesi ve bu sorunun bazı belirtilerini inceleyeceğiz.

Hangi belirtilere dikkat etmelisiniz?

Ayrılık anksiyetesinin belirtileri ayrılık korkusu yaşayan bir çocuğun anne-babasından ya da bakıcısından ayrıldığı zaman ortaya çıkar.

Belirtiler arasında aşağıdakilere dikkat etmeniz gerekir:

• Anne babaya tutunmak
• Ağır ve aşırı ağlama
• Ebeveynlerinden uzaklaşmayı içeren şeyleri yapmayı reddetmek
• Baş ağrısı ya da kusma gibi fiziksel hastalıklar
• Şiddetli davranış ve duygusal krizler
• Okula gitmeyi reddetmek
• Düşük okul performansı
• Sağlıklı bir şekilde diğer çocuklarla etkileşimde bulunmamak
• Yalnız kalmayı reddetmek
• Sürekli kabus görmek

Ayrılık anksiyetesine neden olabilecek risk faktörleri

Genel olarak, aşağıdaki özelliklere sahip çocukların bu bozukluğu geliştirme ihtimalleri çok daha yüksektir:

• Ailede depresyon ya da anksiyete geçmişi.
• Utangaç bir kişiliğe sahip olmak.
• Düşük bir sosyo-ekonomik arka plandan geliyor olmak.
• Aşırı korumacı ebeveynler.
• Ebeveynlerle uygun etkileşim kurma eksikliği.
• Aynı yaştaki çocuklar ile ilişkisel sorunlar.

Bunlara ek olarak, ayrılık anksiyete bozukluğu bir çocuğun yaşamındaki stresli olaylardan sonra da ortaya çıkabilir:

• Yeni bir eve taşınmak
• Okul değiştirmek
• Anne babanın boşanması
• Bir aile üyesinin veya yakın arkadaşın ölümü.

Ayrılık anksiyetesi nasıl teşhis edilir?

Çocuğunuzun bu semptomlardan üç ya da daha fazlasına maruz kaldığını görürseniz, bu rahatsızlıktan muzdarip olabilir. Genel olarak, duruma olumlu bir şekilde yardımcı olmak için kullanabileceğiniz iki yöntem vardır.

Terapi en etkili tedavidir. Özellikle bilişsel davranışçı terapi, çocuklarda anksiyete ile baş etme tekniklerini öğretmekle sorumludur. Bunlar derin nefes alma ve gevşeme gibi aktiviteleri içerir.

Buna ek olarak, ebeveyn ve çocuk etkileşimi terapisi, ayrılık anksiyete bozukluğunu tedavi etmenin başka bir yoludur. Ebeveynler için, tedavinin üç ana safhası vardır:

1. Çocuklarla doğrudan etkileşim

Her şeyden önce, bu aşama ebeveynler ve çocuklar arasındaki ilişkinin kalitesinin geliştirmeye odaklanır. Bu, yakınlık, dikkat ve övgü ile ilgilidir. Bunlar, çocuğunuzda güvenlik duygusunun güçlenmesine yardımcı olmayı sağlar.

2. Ebeveynlerle doğrudan etkileşim

İkinci adım, ailelere, çocuklarının neden endişeli oldukları hakkında bilgi verir. Çocuk terapisti, çocuğun anksiyete duygularını tetikleyen ve olumlu tepkilerle ödüllendirilmesi gereken durumlar için bir değer ölçeği geliştirmelidir.

3. Ebeveyn yönlü etkileşim

Bu son aşamanın işlevi, ailelere çocuklarıyla açıkça iletişim kurmalarını öğretmektir. Bu aşama, temel olarak anne babanın çocukların yanlış davranışlarını kontrol etmeyi öğrenmelerine yardımcı olur.

Okul faktörleri

Buna ek olarak, akılda tutulması gereken bir başka şey de okul ortamıdır. Sonuçta, çocuğunuz endişeli hissettiği zaman, gitmek için güvenli bir yere ihtiyaç duyar.

Dahası, çocuğunuzun okul saatleri içinde ya da evden başka yerlerde olduğunda sizinle iletişim kurabilmesi için bir yol olmalıdır.

Son olarak, çocuğunuzun öğretmeni, onu sınıf arkadaşlarıyla etkileşime girmeye teşvik etmelidir. Genel olarak, ayrılık anksiyete bozukluğu için özel bir ilaç yoktur.

Genellikle bu durumda antidepresanlar genellikle daha büyük çocuklara reçete edilir. Bununla birlikte, bu tür ilaçlar yan etkilere neden olabileceği için her zaman uzman kontrolünde alınmalıdır.

Ayrılık Anksiyetesi Aile Çevresini Etkiler mi?

Elbette bu bozukluk duygusal ve sosyal gelişimi de etkiler. Çocuğunuzun normal gelişimi için çok önemli olan deneyimlerden uzak kalmasına yol açabilir.

Aslında, bu bozukluk aile hayatını çeşitli şekillerde etkileyebilir:

• Her şeyden önce, negatif davranışlarla sınırlanan aile faaliyetlerini etkileyebilir.
• Buna ek olarak, kendileri ya da birbirleri için az ya da hiç vakit ayıramayan ebeveynler çocuklarının bu davranışlarından dolayı çileden çıkabilirler.
• Buna ek olarak, ayrılık anksiyetesi olan çocuğun kardeşleri, onun aldığı ilgiyi kıskanabilir.

Sorunu doğru bir şekilde çözmek için her zaman uzmanlarla çalışmanızın şart olduğunu unutmayın. Ayrılık anksiyete bozukluğu, özel bakım gerektiren bir durumdur. Bu nedenle, ne olursa olsun çocuğunuzu kendi araçlarınızla tedavi etmeye kalkmayın.

Bunun yerine, bu durumu gerçekten bilen uzmanların tavsiyelerini takip etmeniz ve bu makaledeki bilgileri yalnızca bir kılavuz olarak kullanmanız iyi olur. Sadece ama sadece konuda uzman bir kişi, çocuğunuzda bu bozukluğu ya da başka herhangi bir bozukluğu teşhis edebilir.