En Yaygın Ebeveynlik Hataları
Ebeveynliğin kolay olduğunu kim söylüyorsa yalan söylüyordur. Bu sadece büyük bir meydan okuma değil, aynı zamanda hatalara da açıktır. Hem çocuğun kendi benzersizliği içinde ortaya koyduğu zorlukla (bütün çocuklar farklıdır) hem de neyin doğru veya neyin yararlı olduğuna dair kendi fikirlerimizle ilgili birçok yönü içerir. Ve en önemlisi, kendimizi içinde bulduğumuz yaşam anıyla ilgilidir.
İşleri daha da zorlaştırmak için, tüm bunlara okul öğretmenleri, uzmanlar ve çocuk doktorlarının tavsiyelerine ek olarak babaanne, anneanne, dede, teyzeler ve komşuların görüşlerini de eklememiz gerekiyor. Elbette, iyi niyet ve hazırlıklı olmaya çalışmanın dışında, hepimizin ebeveynlik hataları yapacağını unutmamak önemlidir.
Tekrar etmekten kaçınmak için en sık görülenlerden bazılarına ve sonuçlarının zamanla belirginleştiğine bir göz atalım.
Bu makaleyi de okumaktan keyif alacağınızı düşünüyoruz: Sağlıklı Bencillik Nedir ve Nasıl Uygulayabilirsiniz?
Ebeveynlikte en yaygın hatalar
Bu hatalar bazen bilgisizlikten, bazen de tepkiden dolayı meydana gelir. Diğer zamanlarda, doğaçlama yaptığımız için olabilir.
Çocukların eğitimine müdahale etmemizin birçok nedeni var. Bu nedenle, hiç kimse ebeveynlik hataları yapmaktan muaf değildir.
Otoriter ebeveynlik stilleri
Aşırı otoriter bir yetiştirme, aşırı kontrol, katılık, birkaç sevgi belirtisi ve tekrarlayan bir önlem olarak ceza anlamına gelir. Kısa vadede, aslında itaatkar olan ve çatışmalardan kaçınmaya çalışan itaatkar çocuklar buluyoruz.
Bununla birlikte, hayatta hareket ederken, belirli bir şekilde davranmanın faydalarını anladıkları için değil, otorite korkusuna dayalı kararlar verirler. Buna karşılık, gelecekte kötü muameleyi ve başkalarından gelen emirleri doğallaştırabilirler. İsyankarlık da bir sonuç olabilir.
Otoriterlik, duygularla teması, dinlemeyi ve başkalarını anlamayı engeller. Bu nedenle gelecekte bu şekilde yetiştirilen çocuklar ancak kurallara uyarak çok katı ve motive olabilirler.
Aşırı koruma
Aşırı koruma, en sık yapılan ebeveynlik hatalarından biridir. Bu şekilde, gelecekte çocuklar kendilerini savunamazlar ve zorluklarla yüzleşemezler, çünkü bunu onlar için her zaman bir başkası yapmıştır. Bu nedenle, benlik saygıları etkilenir ve genellikle hayal kırıklığına karşı düşük bir tolerans vardır.
Aşırı hoşgörü ve sınır eksikliği
Bazen hoşgörüsüz davranıyoruz çünkü artık onların öfke nöbetlerini dinlemek istemiyoruz. Diğer zamanlarda, sınırlar oluşturmaya çalışmaktansa “evet” demek bizim için daha rahat olduğu içindir.
Sebep ne olursa olsun, genellikle daha sonra tekrarlanan ve ortadan kaldırılması zor olan uygunsuz davranışlara rıza gösteririz. Bu nedenle, gelecekteki bir sonuç olarak, genellikle hayal kırıklığı toleransı düşük olan ve “hayır”ı cevap olarak kabul etmeyen gençlerle karşılaşıyoruz.
Oğlunuzu veya kızınızı hayatınızın mutlak merkezi yapmak
Bunu okumak biraz can sıkıcı olabilir, ama bu doğru. Yaşamın ilk yılları çocuklara çok dikkat etmemizi gerektirir çünkü bu, çocukların çok bağımlı oldukları ve becerilerini geliştirdikleri hassas bir dönemdir.
Ancak, yavaş yavaş, düşmelerine ve kendi hatalarını ve kendi kararlarını vermelerine izin vererek büyümelerine izin vermek gerekir. Ayrıca, diğer insanların da kendi zaman çerçeveleri, arzuları ve ihtiyaçları olduğunu fark edebilmeleri gerekir. Bu olmadığında talepkar, despotik hale gelirler ve evrenin merkezi olmadıklarını anlayamazlar.
Bu makaleyi beğendiniz mi? Ayrıca şunu da okumak isteyebilirsiniz: İstenmeyen Sonuçlar Yasası: Nedir ve Neden Önemlidir?
Ebeveynlikte yaygın hatalardan kaçınmak için öneriler
Ebeveynliğe dahil olan tüm yetişkinler için önerilerden bazıları şunlardır:
- Kendi korkularınız ve güvensizlikleriniz üzerinde çalışın. Zayıf yönlerinizin farkına varın. Kendinizi bilmekle, daha akıllıca kararlar verebileceksiniz. Bunu ayrıca belirli işlenmemiş duyguları açığa çıkaran dürtülerden de yapmayacaksınız. Bu, korkularınızı ve size ait olan her şeyi çocuklarınıza yansıtmanızı engelleyecektir.
- Sınır koymayı öğrenin. ” Hayır” demek çok sağlıklıdır. Hayal kırıklığına uğramalarına ve istedikleri her şeyi elde etmenin her zaman mümkün olmadığını anlamalarına yardımcı olur.
- Onları değerlere göre eğitin. Saygı, empati, kibar olmak ve başkalarına yardım etmek her zaman öğrenilmesi gereken önemli değerlerdir. Her şeyden önce, onlara örnek olarak öğretilir. Bu nedenle, iş birliği yapmalarını ve ev işlerine katılmalarını sağlayarak bu değerleri uygulamaya başlayabilirsiniz.
- Evde duygular üzerinde çalışın. Çocuğun kendini ve duygularını tanımayı öğrenmesi kadar başkalarının duygularını da algılaması ve ona göre hareket etmesi önemlidir. Bu sayede çevrenin sinyallerini okumayı öğrenebilir. Örneğin, duygular üzerinde çalışarak, alay etmenin başka birine gerçekten zarar verdiğini anlayabilir.
- Onlara her gün şükretmeyi öğretin. Bu şekilde, minnettarlığı teşvik eder ve çabaya değer verirsiniz.
Hata yapmak sorun değil ama aynı zamanda bir stratejimiz de olmalı
Ebeveynlik hataları olacağını bilmeli ve bu konuda kötü hissetmemeliyiz. Mükemmel ebeveynler yoktur – sadece kendilerinin en iyi versiyonu olmaya çalışan gerçek, kanlı canlı yetişkinler vardır.
Bununla birlikte, zaman içinde belirli bir tutarlılığın korunduğu ve aracılığıyla değerleri ilettiğimiz bir ebeveynlik stratejisine sahip olabilmemiz önemlidir. Çocukların var olmayı öğrendikleri, iyiyi ve kötüyü anladıkları ve bu dünyada var olmak için ihtiyaç duydukları becerileri geliştirdikleri ilk yer ailedir.
Bu nedenle, doğaçlama ve amaçsız bir yetiştirmenin sonuçları vardır. Bu sonuçlar bugün sadece ailenin günlük yaşamını etkiliyor gibi görünebilir; ancak gelecekte bu gencin katıldığı diğer tüm yaşam alanlarını etkileyecektir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Lira Mandujano, Jennifer, & Martínez Ruíz, Maria José, & Morales Chainé, Silvia, & Nieto, Javier (2017). CRIANZA POSITIVA Y NEGATIVA ASOCIADA A LOS PROBLEMAS SEVEROS DE CONDUCTA INFANTIL. Salud y drogas, 17(2),137-149.[fecha de Consulta 31 de Mayo de 2022]. ISSN: 1578-5319. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=83952052013
- Ramírez, María Aurelia (2005). PADRES Y DESARROLLO DE LOS HIJOS: PRACTICAS DE CRIANZA. Estudios Pedagógicos, XXXI(2),167-177.[fecha de Consulta 31 de Mayo de 2022]. ISSN: 0716-050X. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=173519073011