Sandifer Sendromu: Nedenleri, Belirtileri ve Tedavileri

Sandifer sendromu ciddi bir durum olarak kabul edilmez ve çoğu vaka kendi kendine düzelir. Ancak bebeğin beslenmesini ve gelişimini etkileyen ve akılda tutulması gereken belirtilere neden olur.

Yazan ve doğrulayan hemşire Leidy Mora Molina.

Son Güncelleme: 17 Mart, 2022

Sandifer sendromu bir hareket bozukluğudur. Çoğu durumda, 18 ila 24 aylık bebekleri etkiler. Çoğu zaman semptomlar çocuk 2 yaşına gelmeden kendiliğinden kaybolur.

Sandifer sendromunun temel özelliği, bebeğin boynunu çevirdiği, sırtını kamburlaştırdığı ve başını geriye attığı atakların varlığıdır. Bu hareket nöbete çok benzer. 1 ila 3 dakika arasında sürer ve günde 10 defaya kadar çıkabilir.

Sandifer sendromunun nadir olduğu düşünülür, ancak sıklıkla teşhis edilmediği için bu kanıtlanmamıştır. Ataklar neredeyse her zaman çocuk beslenmesi sırasında veya sonrasında ortaya çıkar. Tehlikeli bir atak gibi görünse de, bebek için tehlikeli bir durum değildir.

İlgili semptomlar

Sandifer sendromunun ana semptomu, istemsiz kas kasılmalarından kaynaklanan bükülme ve bükülme hareketidir. En karakteristik özelliği kemerli sırttır. Bebekte ayrıca titreme ve seğirme vardır.

Ataklar sırasında, bebek sanki başka bir ruh haline girmiş gibi aniden hareketsiz hale gelebilir. Bebek kasılır, sonra gevşer ve daha sonra döngüyü birkaç kez tekrarlayabilir. Bebek ayrıca sinirlenebilir ve ağlayabilir.

Sandifer sendromunun diğer semptomları şunları içerir:

• Ataklar sırasında guruldama sesleri veya öksürük.
• Uyumakta sıkıntı
• Sürekli sinirlilik
• Boğulma
• Nefesini tutmaya çalışmak
• Yavaş yemek
• Tekrarlayan pnömoni
• Bükülmüş boyun veya tortikolis
• İstemsiz ve anormal göz hareketleri
• Anemi
• Sınırlı boyun hareketi
• Mide ağrısı
• Özofajit veya yemek borusu iltihabı
• Kan kusma veya hematemez
• Kusma
• Hiyatus hernisi
• Beslenme zorlukları ve kilo kaybı

Nedenler ve risk faktörleri

Bilim, Sandifer sendromunun kesin nedenini bilmiyor. Bununla birlikte, uzmanlar bunu sindirim sırasında gastroözofageal reflü varlığı ile ilişkilendirir. Bu durumda, gıda kısmen yetersiz kalır ve mideden yemek borusuna geçer.

Bu sorun, hiyatus hernisi olan çocuklarda da yaygındır. Bu durumda, sindirim sisteminin karında değil göğüste olan ve diyaframdan dışarı çıkan bir kısmı vardır. Doktorlar, bebeğin spazmının reflünün neden olduğu ağrıyı azaltmanın bir yolu olabileceğine inanıyor.

Bu sorunun kaynağının sinir sisteminde olduğuna dair bir kanıt yoktur, ancak ataklar bir nöbeti andırır. Bazen Sandifer sendromu, takip eden ağrı nedeniyle çocuğun yemek yemesini engelleyebileceğinden davranış sorunlarına neden olur.

Bu aynı zamanda yetersiz beslenmeye yol açar ve kansızlığa neden olabilir. Bu gibi durumlarda, çocuk hareketsiz veya kayıtsız olabilir. Uyku sorunları da ortaya çıkabilir. Ancak Sandifer sendromu davranışsal bir sorun değildir.

Tanı testleri

Sandifer sendromunun teşhisi zordur çünkü semptomlar tek başına hastalığın göstergesi değildir. Ayrıca, bazı bebeklerin hafif semptomları vardır veya hiç reflü belirtisi yoktur, bu nedenle doktorlar genellikle bunu diğer hastalıklarla karıştırır.

Fark yaratan şeylerden biri, atakların beslenme sırasında mı yoksa sonrasında mı ortaya çıktığıdır. Bu hastalığın mevcut olduğundan şüpheleniliyorsa, aşağıdakiler gibi bazı testler yapmak yaygındır:

• MII veya Çok Kanallı İntraluminal Empedans: Bu, yemek borusundaki katıların, sıvıların ve havanın akışını ölçmeyi sağlar. Gastroözofageal reflü teşhisine yardımcı olur.
• PH testi: Bir öncekiyle aynı amaca sahiptir.
• Bilgisayarlı tomografi: Bu, kas anormallikleri olup olmadığını ortaya çıkarır.
• EEG veya elektroensefalogram: Beynin elektriksel aktivitesini gözlemlemek ve olası nörolojik durumları elemek için yapılır.

Uzmanlar beslenme sürelerinin kaydını isteyebilir. Bu, ebeveynin çocuğun ne zaman yediğini ve bunun atakların varlığıyla örtüşüp örtüşmediğini karşılaştırmasını sağlar. Eğer öyleyse, Sandifer sendromu tanısı muhtemeldir.

Sandifer sendromunun tedavisi

Sandifer sendromu gastroözofageal reflü ile ilişkilidir; bu nedenle tedavi, sorunu kaynağında ele almaya odaklanır. Bunun için ve her duruma bağlı olarak diyet değişiklikleri, ilaçlar veya ameliyat kararı verilebilir.

Önerilen diyet ve yaşamsal değişiklikler şunları içerir:

• Bebeğe daha küçük porsiyonlarda, ama daha sık yiyecek verin.
• Yiyecekleri mısır gevreği ile yoğunlaştırın.
• Bebeği besledikten sonra dik pozisyonda tutun.
• Bebeğin kaslarını güçlendirmek için yakın gözetim altında karnı üzerinde oynamasını sağlayın.

Sandifer sendromunu tedavi etmek için kullanılan ilaçlar arasında antasitler, histamin H2 antagonistleri, proton pompa inhibitörleri ve diğerleri bulunur.

Daha şiddetli veya dirençli vakalarda mide içeriğinin yemek borusuna kaçmasını önlemek için fundoplikasyon adı verilen bir ameliyat gerekebilir. Hiyatus hernisi varsa, ameliyat da önerilebilir. Sonuçlar genellikle çok olumludur.

Sandifer sendromu geçici bir durumdur

En yaygın olarak, Sandifer sendromunun semptomları 18 ay civarında kendi kendine kaybolur. Bu, özofagus kaslarının olgunlaşması ve gastroözofageal reflünün kaybolması sayesinde oluşur.

İster spontan, ister tedaviyle reflü kaybolduğunda Sandifer sendromu da ortadan kalkar. Bunun ciddi bir durum olmadığını, ancak rahatsızlığa neden olduğunu ve beslenmeyi ve dolayısıyla bebeğin büyümesini etkileyebileceğini unutmamalısınız.