Aile Terapisi Ne Zaman Gereklidir?
İnsan sosyal ilişkileri, aile üyeleri arasında bile karmaşıktır. Aile terapisi, aile üyeleri arasındaki etkileşimi iyileştirmeyi amaçlayan psikoterapötik bir yaklaşımdır.
Bu yazıda, aile terapisinin ne zaman gerekli olduğunu açıklayacağız. Ayrıca, en temel ilkelerinden bazılarını inceleyeceğiz ve hangi durumlarda etkili olabileceğini size söyleyeceğiz.
Aile terapisi nedir?
Aile terapisinin amacı, bir ailenin üyelerini etkileyen temel sorunları tespit etmektir. Bu yüzden, birlikte yaşamayı iyileştirmeyi amaçlayan terapötik bir refakat sürecidir.
Aile terapisi sırasında, iddialı iletişim, engelleme toleransı ve kişinin kendi duygularını ve başkalarının duygularını tanınması gibi konuların ele alınması yaygındır. Bu, aile üyelerinin uyum kapasitelerini geliştirmek için yapılır.
Lisanslı psikologlar, terapistler ve bazı durumlarda klinik sosyal hizmet uzmanları bu tür bir terapi sunar. Aile terapisi, ana amacı belirli sorunları çözmek olduğu için genellikle kısadır.
Bu yazımız da ilginizi çekebilir: Duygusal İletişim: Bağlanma ve İfade Etmenin Sırrı
Aile terapisinin faydaları nelerdir?
Aşağıda, bir aile terapisti görmenin başlıca faydalarının bir listesini paylaşacağız. Aile terapisinin olumlu iletişimi geliştirmenin yanı sıra, başka önemli faydaları da vardır.
1. Tüm ailenin katılımını gerektirmez
Bu terapi türü aile sistemini iyileştirmeye odaklansa da, tüm aile üyelerin orada olması gerekmez. Sadece ihtiyacı olanlar gitmelidir.
Terapist, terapiye katılanlara, ailelerinde değişim aracıları olabilmeleri için gerekli kaynakları sağlar.
2. İletişimi geliştirir
İletişim, sağlıklı aile bağları sağlar. Çoğu durumda zayıf iletişim ailelerde yoğun çatışmalara yol açar. Ancak iletişim düzeldiğinde sorunlar sona erer.
İlk seanslarda terapist, aile üyeleri arasında etkili iletişimi sağlamak için “tercüman” rolünü oynamalıdır. Terapist, davranış kalıplarının veya bir cümlenin arkasında ne olduğunu anlamaya çalışır ve hastalara kendilerini ifade etmeleri için araçlar sunar.
3. Aile terapisi aileye olan güveni güçlendirir
Bir ailede genellikle çatışmaya yol açan bir başka durum da güvensizliktir. Yaşananlar bir ailede güveni yok ettiğinde, ilişkiler hızla bozulur.
Güveni geliştirmek için aile üyelerinin bazı şeylerin değiştirilemeyeceğini anlamaları gerekir, bu yüzden onları kabul edip devam etmeleri gerekir. Bunu yaptıklarında kendilerini çok daha iyi hissedeceklerdir.
Sonunda, ailelerinin diğer üyelerine olan güvenlerini geri kazanabilirler. Ancak, bu süreç her aile için her zaman aynı şekilde gerçekleşmez. Bazı ailelerde ilişkilerin düzelmesi daha uzun sürebilir.
4. Gelecekteki sorunları önler
Psikolojide, gerçek ve görünür nedenler vardır. Bir kişi veya aile terapiye gittiğinde bunu “görünür bir nedenle” yaparlar.
Süreç devam ettikçe, terapist sorunların ardındaki gerçek nedenleri keşfeder ve bunların kötüleşmesini veya yenilerine neden olmasını önler.
İlginizi çekebilir: Birisinin Yalan Söylediğini Anlamak İçin İpuçları
5. Saldırganlığı azaltır
Saldırganlık tüm insanlarda doğaldır ve belirli durumlarla başa çıkmalarını sağlar. Birinin agresif olduğunu söylediğimizde genelde onun kararlı olduğunu kastederiz. Bu, şiddetli olmakla aynı şey değildir.
Aile içi çatışmalarda, kötü yönlendirilmiş saldırganlığın aile içi şiddete dönüşmesi yaygındır. Bu nedenle, aile terapistinin ana hedeflerinden biri saldırganlığı azaltmak ve saldırganlıkları daha uyarlanabilir çatışma çözme yöntemlerine kanalize etmek olmalıdır.
Aile terapisi ne zaman gereklidir?
Bir aile, tüm üyelerini etkileyen bir duruma olduğunda bir terapistin yardımına ihtiyaç duyabilir.. İnsanlar genellikle önce bireysel yardım aramayı tercih edebilirler. Bu durumda, terapist aile terapisini önermelidir.
Yukarıda belirttiğimiz gibi, tüm aile üyeleri sürece katılmaya karar vermeyebilir. tüm aile üyeleri için, terapiye gönüllü olarak ve terapötik kaynakları günlük yaşamlarında kullanma isteğiyle gitmek en iyisidir.
Her ailenin sorunları vardır. Ancak, çatışmalar tekrarlayıp yoğunlaştığında aile birimi parçalanabilir. Bu nedenle, rahatsızlık uzun süreli ve yoğun hale geldiğinde bir aile terapistine başvurulmalıdır.
Sağlıklı bir ailenin özellikleri
Eğer öyle bir şey varsa sağlıklı bir aile, ilişkilerinin kalıcı olarak etkilenmesine izin vermeden, çatışmalarıyla işlevsel bir şekilde yüzleşen bir ailedir. Sağlıklı ailelerin tipik bir dizi özelliği vardır:
- Aile üyelerinin her birinin bireysel farklılıklarına saygı
- Aşırı korumaya veya ihmal olmadan uygun önemseme
- Sağlıklı yaşam düzenlemeleri
- Katı olmayan ve gerektiğinde gevşetilebilen kurallar
- Kendini ifade etme korkusu olmadan doğal iletişim
Aileniz terapiye gitmek istemiyorsa ne yapabilirsiniz?
Bir kişi, ailesi terapiye gitmeyi reddederse, temel iletişim becerilerini kazanmak için kendi başına terapiye gitmeye karar verebilir. Ardından, diğer aile üyelerinin kendilerini sürece gönüllü olarak dahil etmelerini sağlamaya çalışabilir.
Bazı durumlarda terapist, aile üyeleriyle iletişime geçerek onları bir seansa davet edebilir. Terapiye kendi başınıza gitmeye karar vermeniz önemli değildir, çünkü bu ilk adım ailenizin durumunu iyileştirmeye yardımcı olabilir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Andolfi, Profesor Maurizio. “Terapia Familiar.” Famila (2015): n. pag. Print.
- Martha Laura Gutiérrez Fraire. “Cambios Modestos, Grandes Revoluciones. Terapia Familiar Crítica.” Carta Económica Regional 0.124 (2019): 211–216. Carta Económica Regional. Web.
- “Psicopatología y Terapia Familiar: Una Relación Compleja.” Revista Mexicana de Investigación en Psicología 5.2 (2013): 175–183. Print.
- Ozorio, Luiz Carlos. Valle, Maria Elizabeth Pascual. “Manual de Terapia Familiar.” Artmed (2009): n. pag. Print.
- Minuchin, Salvador, and H Charles Fish Man. Técnicas De Terapia Familiar. Vol. 53. N.p., 2019. Print.
- Fernández Alonso, Mª. “Violencia doméstica.” Revista clínica electrónica en atención primaria 12 (2007): 0001-3.