Kalın Bağırsağın İnanılmaz Fizyolojisi

Hareket ve yürütme sayesinde dışkı kalın bağırsaktan geçiş yapar. Bu işlem içerisinde, madde salgılama ve emilimi yer alır.

tarafından incelendi ve onaylandı. hemşire Leidy Mora Molina.

Tarafından yazılmıştır Equipo Editorial

Son Güncelleme: 22 Aralık, 2022

Kalın bağırsağın fizyolojisine baktıkça, sindirim sisteminin son bölümünden bahsettiğimizi unutmayalım. Burası ise sıradaki bölümlerden oluşur: çekum, kolon, rektum ve anal kanal. Birlikte, sindirim sisteminin en geniş ve en kısa kısmını oluştururlar.

Proksimal kalın bağırsak, su ve elektrolitlerin emiliminden sorumludur. Ondan sonra, distal bağırsak dışkı maddesini dışarı atana kadar saklar.

Bu işlevler, bağırsağın hareketlerinin yoğun olmasını gerektirmez. En azından, sindirim sistemindeki önceki bölümlerde olduğu kadar yoğun değildir. Aslında, bu hareketler yavaş ve yumuşaktır. Sonuç olarak, kalın bağırsağın hareketleri ince bağırsağın hareketlerine benzer.

Peristalsi

Bu terim sindirim sisteminin kasılma hareketlerini tarif eder. Dışkı maddesini anüse taşımayı amaçlamaktadır. Başka bir deyişle, bu hareketler bağırsak sevk hareketleridir.

Kalın bağırsak fizyolojisi: bağırsak hareketleri

İnce bağırsakta olanla özdeş olan kalın bağırsak hareketleri, karışık ve sevk hareketleri şeklinde ayrılabilir.

• Karışık hareketler kolonun dairesel ve boyuna kaslarının birleşik kasılmasıdır. Bu, kolonun uyarılmamış kısmını, “haustra” denilen kese şeklinde bir şekle dönüşmesini sağlar.

Dakikalar sonra, süreç kendini biraz daha ileriye doğru iter ve dışkı maddesini kalın bağırsak boyunca ileriye doğru ittirir, sanki sür sağar gibi. Bu şekilde itilerek, tüm dışkı maddesi bağırsak duvarına karşı açığa çıkar ve hidroelektrolit emilimini kolaylaştırır.

• Sevk hareketleri “kütle hareketlerine” bağlıdır. Bu hareketler kolonun hareketlerini birleştiren modifiye bir peristalsis formudur. Dışkı maddesini ileriye doğru itilir. Kütle hareketleri günde 3 kez, her seferinde 30 dakika sürmektedir.

Bu hareketler nasıl başlar?

Kütle hareketleri mide ve duodenumun (gastrokolik ve duodenoiklik refleks) şişmesine tepki olarak gelişir. Diğer zamanlarda, tahrişe tepki olarak hareket edebilirler. İrritasyon vakasının bir örneği, ülseratif kolitli hastaların durumlarında olanlar gibidir.

İleoçekal rolünün değeri

İleoçekal kapakçık, kimüs kolona ulaştıktan sonra ileuma geri dönmesini engeller. İleoçekal büzgen kası kimüs kontrolü için kasılır. Ek olarak çekum refleksleri ileumdaki peristalsis kontrol edilerek, geri akışı önler. Çekum duvarları yoğunlaştığı zaman, büzgen kastaki kasılmayı arttıran sinyaller gönderir ve bağırsak peristaltizmini inhibe eder.

Bu süreçler değişirse ne olur?

Genel olarak söylersek:

• Fazla bağırsak hareketi, madde emiliminin azalmasına yol açar. Bundan dolayı, ishal veya yumuşak dışkı sorunu ortaya çıkar.
• Bağırsak hareketindeki bir kusur madde emiliminde artışa neden olur. Sonuç olarak, sert dışkı, daha sonra kabızlığa neden olur.

Kalın bağırsak fizyolojisi: dışkılama refleksi

Defekasyon refleksi dışkıların çıkarılmasına yol açar:

• İçsel refleks, enterik sinir sistemi tarafından yönlendirilir (kendisi başına çok zayıf olmasına rağmen).
• Parasempatik refleks, pelvik sinir lifleri tarafından tahrik edilen ve takviye olarak harekettir.

Nasıl gerçekleşir?

Dışkı rektuma ulaştığı zaman, duvarları rahatsız edecek şekilde işaret oluşturur, bu da miyenterik pleksustan aferent sinyaller gönderir. Sinyallere yanıt olarak, peristaltik dalgalar kolondan aşağı doğru rektuma doğru akar. Bunu yaparak, dışkı maddesi anüsten dışarı doğru itilir.

Dışkı rektuma ulaştığı zaman, duvarları rahatsız edecek şekilde işaret eder, bu da miyenterik pleksustan aferent sinyaller gönderir.

Myenterik pleksus internal anal büzgen kasları gevşeten inhibitör sinyalleri yayar. Sonuç olarak, peristal dalga anüse ulaştığında dışkı ilerlemeye devam eder. Dış anal büzgen kaslar bilinçli olarak rahatlar.

Farklı bir deyişle, uyarım anüsün sinir liflerine çarptığında, omuriliğe doğru aferent sinyaller gönderir. Sinyaller pelvik sinirlerin parasempatik sinir liflerinden geçerek peristalsisi hızlandırır ve iç anal büzgen kasların gevşemesine yardımcı olur.

Kalın bağırsak fizyolojisi: madde salgısı

Hangi maddeler salgılanır?

Kalın bağırsakta, kontrollü miktarlarda bikarbonat iyonları (pH> 8) içeren yalnızca bir tür mukus, salgılanmayı oluşturur. Sindirim duvarındaki mukus hücreleri ve Lieberkühn kriptaları (ince bağırsaktaki borumsu bezler) bu mukusu salgılar. Farklı epitel hücreler bikarbonat salgılar. Salgının kendisi, mukusun alkali pH’ından sorumludur.

Mukus nasıl yapılır?

Mukus salgısı, mukus hücrelerinin doğrudan uyarılmasıyla oluşur. Bununla birlikte, aynı zamanda pelvik sinirlerin uyarılmasında (parasempatik innervasyon) yanıtı da arttırır.

Mukus salgısının hangi işlevleri vardır?

Salgının üç işlevi vardır:

• Bağırsak duvarını olası yaralardan ve fekal asitlerden korur (bikarbonat iyonları nedeniyle mukus için pH> 8’dir).
• Dışkı maddesini birlikte tutar.
• Bağırsağı bakteriyel aktivitelerden korur.

Kalın bağırsak fizyolojisi: madde emilimi

Kalın bağırsak, her gün yaklaşık 1500 mL kimüs alır. Esas olarak proksimal kolonda var olan suyun ve elektrolitlerin çoğunu emer. Sonuç olarak, elenen dışkılar sadece yaklaşık 100 mL su içerir ve 1 ila 5 mEq (miliekivalan) arasında sodyum ve klor iyonları bulunur.

Kalın bağırsak maddeleri nasıl emer?

Na-H değişimi sayesinde aktif taşıma ile sodyum emer. Elektriksel değişim sayesinde, bazı klor iyonları hücrelerin içine pasif olarak hareket eder. Geri kalan klor iyonları bikarbonat iyonları karşılığında emilir.

Bağırsak, kalsiyum veya magnezyum gibi diğer iyonlarla birlikte potasyumun emilmesi için aktif taşıma kullanır.

Kalın bağırsağın hücreleri arasındaki bölümler sindirim sisteminin diğer bölümlerinden daha dardır. Sonuç olarak, iyonların retrograd difüzyonunu önler ve böylece daha fazla sodyum emilimine izin verir.

Aldosteron, sodyum emiliminde büyük bir yardımcıdır. Elde edilen konsantrasyon değişimi, suyun ozmos yoluyla emilmesine izin verir.

Resimler wikiHow.com adresinden alınmıştır.